Sports diary #23 2022

Here we go again! Op naar Wales voor het volgende Spartan Trifectaweekend! Het raceplan wordt weer uit de kast gehaald en ik weet me nog wat nieuwe uitdagingen op de hals te halen…

Zondag
Heerlijk zo’n lang Pinksterweekend! En ik kan de vrije tijd goed gebruiken. Over een paar weken rond ik de manschapopleiding af en er komen nog wat toetsmomenten aan… Aangezien ik de komende week ook weer even de hort op ben vallen er heel veel mogelijkheden om te leren af en moet ik nu echt al een start maken omdat ik anders in de knel ga komen met de tijd.
Maar er wordt ook nog even hardgelopen vandaag. Met de voorspellingen van vandaag is het onmogelijk om droog te blijven. Wat een pestweer! Maar dat is misschien maar goed ook, wetende dat ik nog heel veel te leren heb deze dagen.

Maandag
Vorige week heb ik me wat op de hals gehaald. Ik heb me ingeschreven voor de firefighter stair climb op 11 september, waarbij we de gevallenen van de aanslag van 9-11 herdenken en aandacht vragen voor PTSS. Daarnaast loop ik op 10 september een rondje met Robin mee om aandacht te vragen voor de mentale gezondheid van mensen die werken in uniformberoepen. Beide uitdagingen loop ik in bluskleding. Met ademlucht. Is de bedoeling. Dat betekent dat ik hiermee moet gaan trainen. Gelukkig heb ik op de kazerne de mogelijkheid om de loopband of stepmachine te trainen. De eerste fles is leeggelurkt. Dat er nog maar veel fluitende flessen mogen volgen!

Dinsdag
Dit is wel een heel korte werkweek! En de middag en avond ben ik ook nog eens met een opdrachtgever op pad. Effectief heb ik deze week dus maar 1,5 werkdag… help! Maar eerst vandaag. We hebben ons personeelsoverleg bij Coronel, waar we vervolgens kunnen kiezen om te karten of de escaperoom op de kop te zetten. Ik kies voor het laatste, want met een wedstrijdweekend voor de boeg ga ik nu even geen gekke dingen meer doen… mezelf kennende kan dat alleen maar mis gaan…

Woensdag
Wat een dag! Drie werkdagen in praktisch 1,5 dag proppen is nagenoeg onmogelijk, maar ik kom een heel eind! Het stoom komt uit mijn oren en mijn toetsenbord gloeit na. Gelukkig is het gelukt, want ik heb ook echt niet de mogelijkheid om deze week over te werken.
Na een avondje opleiding, waarbij we ons voorbereiden op onze komende toets ga ik snel naar huis. Melissa komt vanavond nog mijn kant op, want we moeten morgen stervensvroeg richting Schiphol.

Donderdag
Reisdag! We hebben er enorm veel zin in! In alle vroegte rijden Melissa en ik naar Schiphol en we hebben mazzel dat het heel erg rustig is. De koffer is zo gelost en we zijn binnen no time door de controles heen. Een korte vlucht brengt ons naar Bristol, waar de we bus naar de stad nemen voor onze eerste bivak. Letterlijk! Want we verblijven op een overdekte camping in een oude fabriekshal! Een hilarische plek, dichtbij het centrum.
De rest van de dag brengen we dus door slenterend door Bristol. Beetje shoppen, beetje eten, beetje drinken en beetje de toerist uithangen. Bristol is een verrassende bruisende stad, met een uitgebreid centrum en wat leuke bezienswaardigheden. De lunch brengen we door op de St Nicholas Market, waar we bijna niet kunnen kiezen uit het ruime assortiment van streetfood, waarna we via het Castle Park terug naar onze camping lopen.

Vrijdag
Na een nacht in de caravan is het tijd om de camping achter ons te laten en met de taxi richting de autoverhuur te gaan. Vanaf daar gaat onze tour naar Wales. En dat is waar we eigenlijk voor komen. Het is een rit van ruim een uur naar Glanusk Estate, waar onze volgende onderkomen is.
Maar we maken eerst een stop in het knusse dorpje Abergavenny, waar we lunchen met Angelique, Werner en Piet en nog veel meer Spartans tegenkomen. Een heerlijke curry voor lunch en een goede bodem verder rijden we Glanusk Estate op. Een sjiek landgoed, waar we even moeten zoeken naar ons hutje. Maar eenmaal gevonden wacht ons een hele grote verrassing. Dat we dicht bij het Spartanparcours zaten wisten we, maar dat we letterlijk OP het parcours zitten was wel hilarisch! Een fantastisch onderkomen met ons privé sanitairhuisje en op een paar minuten wandelen van het festivalterrein. Hier vermaken we ons de komende dagen prima!

Zaterdag
Raceday! Wat een luxe om uit je bed te rollen zo het parcours op! Vandaag staat de Beast op het programma, dus na een ontbijtje lopen we richting festivalterrein.
De voorspellingen voor vandaag waren niet zo best, maar we hebben al een paar dagen enorm mazzel met het weer. Sterker nog, het is gewoon warm en de druppels die vandaag vallen zijn een welkome verfrissing. Het parcours kent aardig wat hoogtemeters vandaag, maar dat deert me niet. Als de Achilles heel blijft vind ik alles al lang prima. Wat ik alleen niet had verwacht was dat ik de eerste 20 kilometer nagenoeg pijnvrij door de heuvels van Wales loop te huppelen! Alleen als ik bijna op mijn plaat ga krijg ik even iets reactie, maar dat is snel weer weg. Ik loop een heerlijke race, geniet van alles, loop te zingen en te fluiten en vind het jammer dat ik na 23 kilometer in een stralend zonnetje finish. In deze derde race van de UK Series word ik 5e. Met nog een race te gaan hoop ik straks mijn eerste Beast van het seizoen weg te kunnen strepen voor een betere eindstand. Maar dat weet ik pas over een paar weken.Heerlijk om na de race zo naar het huisje terug te rollen en lekker de rest van de dag te kunnen chillen. Het stuk parcours langs ons hutje is voor de ultralopers, die we in hun laatste kilometers nog kunnen aanmoedigen, terwijl we een fikkie aan het stoken zijn.

Totaal loopkilometers deze week: 30 km
Jaartotaal loopkilometers 2022: 575 km

Aantal loopkilometers januari: 145 km
Aantal loopkilometers februari: 143 km
Aantal loopkilometers maart: 84 km
Aantal loopkilometers april: 69 km
Aantal loopkilometers mei: 97 km