Training

Sports diary #27 2021

Na een iets te volle werkweek vorige week plukte ik daar deze week de wrange vruchten van. Deze week stond in het teken van herstel. En als er iets is waar ik ongeduldig van word, dan is het stilstand.

Zondag
Vandaag de tweede dag van Mud Masters. Weer enorm vroeg uit de veren na een veel te korte onrustige nacht. Eerst verplaatsen we de stand, want gisteren stonden we behoorlijk in een hoekje weg gestopt. Nu staan we beter en dat merken we gedurende de dag! Mensen lopen af en aan en met twee personen op de stand hebben we het gewoon echt druk.
Aan het einde van de dag kan ik met een vriendin mee naar huis rijden en vanaf huis met een collega door naar Weeze. Stiekem ben ik heel blij dat ik zelf niet hoef te rijden. Ik kijk scheel van vermoeidheid.
Aangekomen in Weeze is het nog even gezellig in de bar, waarna ik me naar mijn hotelkamer begeef. Hopelijk een goede nacht slaap en fris uit de veren!

Maandag
Wow wat een dag! Het trainingscentrum in Weeze is eigenlijk een compleet verlaten en vervallen dorp. Dit was vroeger onderdeel van de militaire kazerne waar Engelse soldaten en hun families waren gestationeerd. Het is echt een dorp met woonblokken, compleet met supermarkt, garages en zelfs een zwembad (overigens wil je daar geen duik in nemen, dat overleef je niet).
Vandaag staan er vier oefeningen op het programma: brand met slachtoffer in een kelder, brand in een garage, brand met slachtoffers in een gezinswoning en een oefening met rookgaskoeling in een container. Ik merk alleen dat de vermoeidheid dusdanig vat op me heeft dat ik niet helemaal helder denk. Daardoor in overleg de laatste oefening een beetje als spek en bonen ingestoken, maar uiteindelijk deze oefeningen volledig kunnen draaien.
Een intensieve, leerzame en heel leuke dag. Helaas voel ik me gewoon niet top. De vermoeidheid van de afgelopen week en ik vermoed ook nog deels door de vaccinatie eisen hun tol. Hoog in de emotie en niet in mijn hummetje.
Na een avondwandeling met klas Bunschoten duik ik onder de wol.

Dinsdag
Dag twee van onze praktijkdagen en na een nacht in coma gelegen te hebben sta ik op met… hoofdpijn. Ja hoor, dat kan er ook nog wel bij! Eigenlijk merk ik al voor de eerste inzet van de dag dat dit hem niet gaat worden. Ik ben vergeetachtig, kan niet helemaal helder denken en meld dit ook bij de docenten. Toch draai ik de eerste inzet en heb zelfs nog een helder moment (tussen de fouten door…). Maar met opruimen merk ik dat ik duizel, ik moet zelfs even steun zoeken aan de wagen. Op naar inzet twee en weer meld ik vooraf dat ik niet helemaal ok ben. Nadat ik als 112 de kelder in ben geweest is het klaar voor mij. Ik voel weerstand in mijn lijf aan alle kanten en besluit niet nogmaals naar binnen te gaan. Een juist besluit volgens de docenten, eentje had me al op de benen zien tollen op een moment dat ik dat zelf niet in de gaten had. Een enorme teleurstelling, want de andere inzetten van de dag kan, wil en mag ik niet meer mee doen. Aan de andere kant kan ik wel als extra poppetje op de wagen meerijden en meekijken en zo nog wat lesstof opnemen.
Als we op de terugweg ook nog eens pech onderweg krijgen en afgesleept moeten worden is de koek helemaal op. Een voordeel van integreren in een andere klas: je wordt herkend als je in je blusjas staat te zwaaien achter de vangrail. En zo kwamen we gelukkig nog thuis. Maar de bbq van de kazerne sloeg ik deze avond over.

Woensdag
Na twee dagen intensief bezig geweest te zijn had ik vandaag één dagje werk in de planning staan. Gelukkig viel de hoeveelheid werk me mee en voelde ik voor het eerst sinds ruim een week een ontspanning over me neerdalen.

Donderdag
Ik heb nog wat losse eindjes van het werk van gisteren. Lekker om een dagje werk over twee dagen uit te smeren. Ik trek ook eindelijk weer eens de loopschoenen aan. Het voelt als een eeuwigheid geleden (welgeteld een week) dat ik gelopen heb. Ik kies voor een rondje golfbaan, niet te lang, eerst maar eens zien hoe mijn lijf reageert. Maar oooo wat voelen deze kilometertjes fijn! O ja en het is weekend! Na twee weken non stop werken welverdiend.

Vrijdag
Huub ziet me aan komen lopen en ziet al meteen wat er aan de hand is. Heel mijn lijf ontregeld! Dus de training van vandaag gaat lekker in de chillmodus. Al kan ik de kuitoefeningen niet echt chill noemen, die ga ik gewoon kneiterhard voelen. We doen een setje deadlifts minder, maar ze gaan wel prima.

De middag moet ik alweer, voor de 2e keer in een week, een stok in mijn neus laten douwen voor een test. Morgen sta ik bij YU MAN RACE THROWDOWN in het FBK Stadion in Hengelo!

Zaterdag
Ok, het plan was dus om in de eerste heat mee te starten met de prominenten op de 3,2 kilometer van de YU MAN RACE THROWDOWN. Maar het van de trap aflopen (lees: strompelen) vanochtend deed me direct besluiten om me terug te trekken! Ik kon nauwelijks normaal lopen zonder kramp! Super jammer! Nadat ik vorige week Mud Masters al aan me voorbij moest laten gaan, mis ik nu ook deze race! Gelukkig is er nog genoeg te doen vandaag in het stadion en vermaak ik me prima met foto’s maken en heel veel ouwehoeren. De dag vliegt voorbij!

Aan het einde van de dag nog niet naar huis toe, maar richting Celine voor een leuke verjaardagsfeestje, waarbij het wel erg laat werd!

Totaal loop kilometers deze week: 9 km
Jaartotaal loopkilometers 2021: 749 km

Totaal januari loopkilometers: 93 km
Totaal februari loopkilometers: 158 km
Totaal maart loopkilometers: 124 km
Totaal april loopkilometers: 141 km
Totaal mei loopkilometers: 136 km
Totaal juni loopkilometers: 81 km

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

error: Content is protected !!