Sports diary #45 2024

Heerlijk een weekje vrij na een heel leuk, maar intens, wandelweekend! En met het prachtige herfstweer echt een fantastische week op een nog meer fantastische locatie!

Zondag
Poe wat gaat een weekend zo snel voorbij! Vandaag alweer onze laatste excursie van het wandelweekend! Dit keer vertrekken we extra vroeg met de ‘Boswachter met lippenstift’, Arlette, voor een wolvenexcursie. Of we nu een wolf zien of niet, maakt nog niet eens uit: de invulling van deze wandeling is dusdanig interessant en praktisch, dat we de opgedane kennis nu overal kunnen toepassen. Sporen zoeken en determineren, het landschap lezen, welke voorwaarden stelt een wolf aan zijn woongebied, hoe werkt dat nou met een territorium en wolven die daar niet thuis horen? Allemaal vragen de we behandelden, terwijl we ondertussen genoten van een ijskoude (het had gevroren) en stralende dag. Geen wolf gezien. Ook geen ree. Maar het enthousiasme van Arlette werkte aanstekelijk!
Na de excursie was ik eigenlijk van plan om een rondje te gaan hardlopen, maar mijn lijf zei keihard nee. Alsof ik weer last heb van histamine ofzo. De zwaartekracht drukte zo zwaar op me dat ik me nauwelijks kon verroeren toen ik op de bank was geploft. Zo ben ik eigenlijk de hele middag blijven zitten, met mijn toet in het heerlijke zonnetje.
’s Avonds hadden we al weer ons laatste diner. Morgen nog een gezamenlijk ontbijt, waarna ieder zijn eigen weg gaat.

Maandag
Even een hele drukke ochtend voor de boeg! Ik moest zelf mijn spullen in de auto gooien voor de verhuizing, we hadden nog gezamenlijk ontbijt, waarna ik van iedereen afscheid nam en ik moest nog even een en ander bij de receptie kortsluiten en overdragen. Maar met de enthousiaste reacties van iedereen denk ik dat het een geslaagd weekend is geweest.
Nadat alles was geregeld was het tijd voor me-time! Ik had een mooie route uitgestippeld, met een paar escapemogelijkheden om de route in te korten. Dwars over het Dwingelderveld naar het zuiden om vervolgens via de oostkant via het bos en de heide weer terug te lopen. En helaas waren er shortcuts nodig, want ik loop nog steeds als een dweil. Nu met bijkomende factor de luchtvochtigheid die op de luchtwegen werkt, waardoor ik niet als een krakende, maar piepende wagen door het bos dartel. Maar man man, wat is het hier prachtig! Van weidse uitzichten over de met mist bedekte heide tot de oude stuifheuvels waar nu een bos is, waar je slingerend doorheen gaat. Genieten!
Bij ’thuiskomst’ kwam ik bijna tegelijk aan met mijn ouders in het huisje waar we de komende dagen in verblijven. De middag werd dan ook gebruikt om te settelen en te relaxen. Had ik even nodig!

Dinsdag
De eerste dag zonder wekker en ik sliep bijna een gat in de dag! Ik heb zoveel slaap nodig momenteel, niet leuk meer… Even gas op de lolly dus, want ik had een plan voor vandaag. Namelijk een tweede uitvoering van mijn queeste ‘zoektocht naar de inktviszwam’.
Daarvoor had ik een mooie wandeling gevonden bij Mantinge, over het Mantingerveld. En als ik dacht dat Drenthe niet mooier kon zijn… Wauw, prachtig hier! Een heel afwisselende route, waarbij ik niet een enkele maar tientallen inktviszwammen vond, niet normaal!
Halverwege hield ik een stop in Nieuw-Ballinge voor lunch, waarna ik weer verder liep, midden tussen de geiten en koeien terecht kwam en me verwonderde over het haast on-Nederlandse jeneverbessenbos.

Woensdag
Vandaag geen gat in de dag slapen, maar een vroeg rondje hardlopen om de rest van de dag met mijn ouders de toerist uit te hangen. Het rondje is niet te lang, wetende dat ik toch niet lekker loop. Via de radiotelescoop schiet ik het Dwingelderveld op om een kruising er achter te komen dat het te nemen pad onverhard is. Daar sta ik met mijn spierwitte asfaltschoenen… Ik krijg het voor elkaar om ze aardig schoon te houden en met een dikke snotneus van de kou kom ik terug.
Na een warme douche en lunch zetten we koers naar de Koloniën van Weldadigheid. Ik heb hier eens over geschreven voor Wandel.nl maar kon me er eigenlijk geen voorstelling bij maken. Je moet er echt geweest zijn om de omvang van dit project te kunnen bevatten. De basis vormt het bezoek aan het Gevangenismuseum, waar niet alleen aandacht is voor de gevangenkampen in Veenhuizen van toen, maar juist ook in het nu. Met de boevenbus rijden we een rit door de omgeving naar de nog in dienst zijnde Penitentiaire Inrichting van Veenhuizen. Vervolgens brengen we nog een bezoek aan de kaaswinkel en sluiten we af bij Brouwerij Maallust.

Donderdag
Nou… en dan zijn ook mijn paar dagen vrij alweer voorbij! Ik heb alleen niet echt het idee dat ik ben bijgekomen. Juist eerder het tegenovergestelde: ik liep deze week enorm tegen fysieke beperkingen op, die niet lijken te verminderen.
Na de boel te hebben ingepakt en te zijn uitgecheckt is het plan om langzaamaan richting huis te rijden. Met een tussenstop in Vierhouten voor een wandeling. En ergens moet ik ook lunch zien te scoren. Als ik mijn auto in het dorp geparkeerd heb en op stap ga kom ik al snel langs een pannenkoekenboerderij: lunchplek gevonden! Maar eerst wandelen.
Een route van 10 kilometer richting het Verscholen Dorp en door de bossen. Vooral de eerste helft is niet heel inspirerend dus ik stap stevig door. Vanaf het Verscholen Dorp, een monument voor de in de WWII ondergedoken mensen in dit ‘dorp’ midden in het bos, wordt de route afwisselender. Maar ik ben blij als ik, weer met een snotneus van de kou, mijn pannenkoek voor mijn neus krijg. Dit was een toppertje!

Vrijdag
Na een heel onrustige avond en nacht op het toilet ga ik vanochtend toch maar naar training. Gelukkig is de buik weer rustig! Zou de pannenkoek verkeerd zijn gevallen? De training gaat boven verwachting goed. Zo maf dat krachttraining me prima afgaat en hardlopen niet lijkt te lukken…
Na de training moet ik even in de sneltreinmodus. Snel thuis lunchen en omkleden en op naar Intratuin Duiven om me de hele middag onder te dompelen in de kerstsferen en -drukte. Gelukkig doe ik dat niet alleen, maar met een stel medemafketels.
Dat we Intraruin niet uit zijn gezet is een (kerst)wonder… maar lol hadden we wel! Ik hield het vooral bij kijken, want ik moet eerst ruimte zien te creëren voordat ik nog meer spul in huis haal… Wat ik ook meenam naar huis had ik helaas vooraf al ingezien: enorm overprikkeld dus een knallende koppijn, die de me de rest van de avond aan de bank kluisterde.

Zaterdag
Tja en wat ik al verwachte… die hoofdpijn had ik vanochtend nog. Dit zou een rustig dagje gaan worden. Geen training voor mij. Maar wel… mijn nieuwe brillenglazen en computerbril ophalen. Poe, wat moet ik daar aan wennen! De hele wereld draait om me heen. Tel daarbij op nog eens een ontsteking aan mijn ooglid waar ik best wel last van heb. Kan er ook nog wel bij.

Totaal loopkilometers deze week: 24 km
Jaartotaal loopkilometers 2024: 1155 km

Aantal loopkilometers januari: 154 km
Aantal loopkilometers februari: 156 km
Aantal loopkilometers maart: 101 km
Aantal loopkilometers april: 71 km
Aantal loopkilometers mei: 127 km
Aantal loopkilometers juni: 114 km
Aantal loopkilometers juli: 150 km
Aantal loopkilometers augustus: 98 km
Aantal loopkilometers september: 66 km
Aantal loopkilometers oktober: 87 km