Sports diary #48 2021
Wat een week… Gelukkig gaat het qua gezondheid de goede kant op. Maar er gebeurde deze week veel! Hele mooie momenten, maar ook verdriet.
Zondag
Ik had gehoopt me beter te voelen vandaag. Er was een OL in Soest waar ik heel graag heen wilde, maar mijn lijf dacht wat anders. Ik voelde me hondsberoerd na een nacht koorts en had knallende koppijn in mijn voorhoofd. Pas aan het einde van de dag begon ik me wat beter te voelen en werd mijn dagelijkse activiteit een wandelingetje naar mijn ouders. Staat er gewoon bloesem te bloeien!
Maandag
Vandaag rustig aan opgestart met weer flinke hoofdpijn. Maar gelukkig voelde ik me ook nu in de middag wat opknappen. Kwam mooi uit, want mijn werk van vorige week is blijven liggen en ik hik nu tegen een achterstand aan. Kon ik mooi even wat schade beperken. Daarnaast had ik vandaag overleg met mijn directeur en manager en… ik heb een vast contract! Superblij!
Vanavond had ik een inhaalles van technische hulpverlening, omdat ik twee lessen gemist had. En met donderdag de eerste toets in de agenda is iedere extra oefening mooi meegenomen!
Dinsdag
Yes, geen hoofdpijn en de energie komt langzaamaan terug. Vandaag dus weer gewoon aan het werk. Sporten blijft nog even op een heel laag pitje. En ik baal flink, want het aantal loopkilometers is bedroevend laag deze maand. Maar deze week trek ik de loopschoenen nog niet aan. Deze hele week zit vol brandweeroefeningen en toetsen en ik moet nog even voorzichtig doen met mijn energie. Vanavond maken we voor een opdracht een auto kort op de kazerne en als bonus mag ik nog even met de hooligantool de motorkap kapot meppen.
Woensdag
Na een dagje werken hadden we vanavond onze laatste lesavond voor onze eerste toets technische hulpverlening morgen. En ik heb er een goed gevoel bij. Na drie avonden deuren verwijderen, voetenluikjes en derde deuren maken en achterkleppen verwijderen weet ik dat Franse auto’s zich niet heel makkelijk laten slopen. Alle hoop dat er morgen geen Twingo staat… Dat zijn echte krengen.
Op de terugweg naar huis kreeg ik alleen slecht nieuws. Mijn tante is overleden.
Donderdag
D-day! Met een hoofd die totaal niet naar een toets stond op naar Nieuwegein. Gelukkig was ik als eerste aan de beurt en eigenlijk stapte ik verrassend vrolijk de toets in. Ik kreeg zelfs de opmerking dat het de examinatoren opviel dat ik met een lach binnenkwam en lachend aan de slag ging. Ze zagen doorgaans alleen gespannen koppies. Het fijne van een dag van spanning: het doet even de nare zaken van het leven vergeten. Als dan ook de hele klas slaagt voor de toets, dan eindigt de dag toch ietsje beter dan dat ie begon.
Vrijdag
Op naar Breda! Eindelijk! Ik heb de trainingen echt gemist en de vrijdagtraining van vorige week was best wel easy. Ik heb er alleen drie volle dagen hele erge spierpijn aan over gehouden. Vandaag weer wat meer gewicht op de deadlifts, die erg sterk gaan. Ik denk niet dat ik eerder zo gemakkelijk 110 kilo gelift heb (4 x 5). En die worden gevolgd door Romanians, Bulgarian split squats en nog een gekke oefening. Ok… hier ga ik ook spierpijn van krijgen!
’s Middags staat mijn huiswerk voor de opleiding in de planning, maar daar steekt mijn pieper een stokje voor. Snel naar de kazerne voor een melding brandgerucht in een woning. De schoorsteen vertoont kuren en met behulp van de hoogwerker wordt een defect ontdekt. Nog niet terug op de kazerne gaat de pieper opnieuw. Een ongeval een paar 100m verderop. Binnen no-time zijn we ter plaatse, waar een auto op de kant in de greppel ligt. Geen gewonden en ik bekommer me om één van de bestuurders. Officieel waren dit mijn eerste uitrukken als manschap nummer 4 op de eerste TS!
Foto: Kees van Kooten
Zaterdag
Kassie pompen, dat stond er op het programma bij Huub. En dat was serieus pompen. Ik kon mijn armen niet eens meer normaal laten afhangen. Ik moest alleen op tijd weg voor de condoleance van mijn tante. Even snel omkleden dacht ik. Haal dat snel er maar af! Met die opgepompte treps waren een paar handelingen onmogelijk!
Wat een dag vol emoties. De condoleance was intens, daarna een gezellige lunch met mooie verhalen. Met een hoofd vol reed ik terug naar huis om daar verrast te worden met een immens gaaf pakket van Adidas! Nu wil ik helemaal snel weer de hardloopschoenen aantrekken, want de Ultraboost22 moet zo snel mogelijk getest worden!
De avond moest ik even mijn zinnen verzetten. Dan maar huiswerk doen, kerstfilms op en een biertje erbij!
Totaal loop kilometers deze week: 0 km
Jaartotaal loopkilometers 2021: 1.256 km
Totaal januari loopkilometers: 93 km
Totaal februari loopkilometers: 158 km
Totaal maart loopkilometers: 124 km
Totaal april loopkilometers: 141 km
Totaal mei loopkilometers: 136 km
Totaal juni loopkilometers: 81 km
Totaal juli loopkilometers: 104 km
Totaal augustus loopkilometers: 109 km
Totaal september loopkilometers: 121 km
Totaal oktober loopkilometers: 136 km
Totaal november loopkilometers: 53 km