Sports diary #50 2022

En toen ging het ineens bergafwaarts en eindigde de week niet zoals ik verwacht had. En dat net een week voor Kerst! Ik mag hopen dat ik op tijd ben opgeknapt om nog een beetje van de Kerst te kunnen genieten.

Zondag
Aangezien ik met mijn nieuwe inkt niet mag zweten, ging ik vanochtend het bos in voor een wandeling. Even de benen strekken en een frisse neus halen. Alleen een hartslag van tegen de 120 is niet normaal! Ik had het ook aardig benauwd. De laatste week al, maar nu was het echt niet normaal meer… Morgen maar even langs de huisarts…
De rest van de dag bracht ik knallend door in de keuken met mijn grimeerspullen. Het bloed zat nog net niet op het plafond! Maar ik moet oefenen, oefenen, oefenen. En aangezien ik vrijdag nog wat nieuwe producten had gekregen kon ik hier meteen gebruik van maken.
En ’s avonds volgde er nog een goede reden om de huisarts te bezoeken. Mijn ogen brandden uit mijn hoofd, waren dik en om de paar minuten moest ik de rotzooi uit mijn ogen vegen en had ik wazig zicht….

Maandag
Wakker worden was nog even een uitdaging. Mijn ogen waren nog dikker en zaten aardig dichtgeplakt. Gelukkig kon ik vroeg bij de huisarts terecht, maar ik had net zo goed niet kunnen gaan. Ik had niet het idee dat mijn klachten serieus werden genomen en ik stond niet veel later weer buiten. En ik miste ook nog eens een melding van de brandweer. In restaurant Texas was brand. Ik liep er langs toen ik terug naar huis ging en werd gek aangekeken. Of dat kwam doordat ik niet op de wagen zat of door mijn ogen weet ik niet.
Vandaag werkte ik wel vanuit huis, want met die wazige ogen kon ik niet autorijden. Werken was geen pretje vandaag… Met brandende ogen de hele dag naar een beeldscherm turen doe je niet voor je plezier!

Dinsdag
Mijn ogen waren wat beter, dus vandaag werkte ik op kantoor. Maar ik had er moeite mee en aan het einde van de dag was ik bekaf. Ik was blij dat we ’s avonds geen intensieve brandweeroefening hadden, maar op bezoek gingen bij onze nieuwe ‘buren’. De gemeente is druk met het verbouwen van de bovenverdieping van de garage, zodat daar volgende week de Oekraïners, die nu elders opgevangen worden, in kunnen.

Woensdag
Eigenlijk had ik vanochtend les, maar ik voelde me niet fit genoeg. Deze week is mijn lijf op. Ik heb het benauwd, ben moe, uitgeput, heb al een week hoofdpijn, hoest me helemaal suf en daardoor heb ik pijn in mijn ribben. En met vrijdag het examen op het programma hoop ik dat ik met net even wat rust vrijdag fit genoeg ben.
Dus hoefde ik vanavond ook niet mijn werkuren te maken, maar kon dat gewoon overdag. Dacht ik. Uiteindelijk werd het nog laat…

Donderdag
Vandaag stond geheel in het teken van mijn examen morgen. Ik moest nog een paar laatste grimes opzetten voor mijn portfolio, zoals weke delen letsel, ricochet, hondenbeet en een catastrofale bloeding waar ik nog niet tevreden over was. Maar het meest trots was ik vandaag op mijn experiment scheurwond. De postbode schrok zich alleen rot toen hij met een pakketje voor de deur stond. Oeps…Het leren is er deze week aardig bij ingeschoten door de werkdruk en door de soepogen (die gelukkig al een heel stuk minder zijn), maar vooral door het gebrek aan energie en de pijn… Hopelijk verpruts ik het morgen niet.

Vrijdag
Examendag! Ik ging er best relaxt in. We begonnen de dag met de theorietoets. Negen open vragen en het opzetten van een casus. Ik had het idee het best goed gemaakt te hebben. Maar na de toets werd ik even apart genomen. Mijn gehoest en gehijg waren niet onopgemerkt gebleven en ik mocht het praktijkdeel van het examen niet doen, dat vonden ze niet verantwoord. Eigenlijk was dat een opluchting want ik had niet geweten hoe ik in godsnaam moest acteren door het gehoest heen en hoe ik een geloofwaardige casus neer kon zetten. Ik was het dan ook volledig met de docente eens en na iedereen gedag gezegd te hebben vertrok ik naar huis. Maar eerst even het bos in om mijn hoofd leeg te wandelen. Het was prachtig, maar ik had er moeite mee met dat gehijg.
Thuisgekomen bleek ik ook nog eens koorts te hebben! Direct de huisarts gebeld en ik kon een paar uur later terecht. Er werd bloed geprikt om de ontstekingswaarden te checken en die waren te hoog. De longen werden nog eens goed beluisterd. Aha… dus toch… Met daarbij ook nog astma… Astma? Nooit geweten dat ik dat had, maar goed. Met een fikse antibioticakuur, een astmapuffer en het advies RUST te houden ging ik naar huis. Dus… Dat…

Zaterdag
Na een rotnacht waarin ik veel te vaak wakker werd met enorme hoestbuien (ondanks de codeïne), waarbij ik mijn ribben moest vasthouden, deed ik vandaag geen zak. Ik was superblij dat Kelly nog even een bakje koffie kwam doen!
Mijn uitje van de dag was even wat kerstkaarten op de bus doen en nog wat boodschapjes doen. En toen was ik alweer bekaf. Maar zolang ik op mijn benen kan staan wil ik gewoon even naar buiten kunnen.
En vanavond miste ik het eerste Kerstfeestje van deze week. Ik ben bang dat ik er nog twee aan kan toevoegen van mijn werk de komende week…

Totaal loopkilometers deze week: 0 km
Jaartotaal loopkilometers 2022: 1071 km

Aantal loopkilometers januari: 145 km
Aantal loopkilometers februari: 143 km
Aantal loopkilometers maart: 84 km
Aantal loopkilometers april: 69 km
Aantal loopkilometers mei: 97 km
Aantal loopkilometers juni: 100 km
Aantal loopkilometers juli: 99 km
Aantal loopkilometers augustus: 115 km
Aantal loopkilometers september: 104 km
Aantal loopkilometers oktober: 81 km
Aantal loopkilometers november: 21 km