Sports diary #52 2022

Het is alweer de laatste week van het jaar! Een jaar dat enorm snel voorbij is gegaan, met hoogte- en dieptepunten, maar vooral eindigend op een manier die ik niet gepland had: met ziekteverlof mezelf half dood vervelen op de bank.

Zondag
Eerste Kerstdag! En ik ben een beetje fanatiek geweest met opruimen de afgelopen week. Aangezien ik de hele dag binnen op mijn gat op de bank zit, loop ik me enorm te ergeren aan de bende in huis. Dus een beetje opruimen op z’n momentjes hield me bezig. Maar waar heb ik toch mijn medicatie gelaten? Totdat ik bedenk dat ik een doosje bij het oudpapier gegooid heb… Kak… Die hele bak gaat dus ondersteboven in de tuin. Om te ontdekken dat het doosje dat ik weggegooid had, leeg is. De medicatie stond gewoon in mijn kastje. Na ja, ik was weer even bezig.
Aan het einde van de middag naar mijn ouders voor het Kerstdiner met familie. Ma had heerlijk gekookt! Mosterdsoep met een kaassoesje vooraf, hertenbiefstuk met onder andere haricots vert, aardappelgratin en stoofpeertjes als hoofdgerecht en een mix aan toetjes als nagerecht. Maar na het diner lag ik op apengapen. Dus lag ik ’s avonds al vroeg voor pampus.

Maandag
Tweede Kerstdag en vandaag heb ik eigenlijk niets in de planning. Het is schijtweer, ik voel me nog niet 100% en dus bedenken Kelly en ik dat we best wel relaxt kunnen gaan boulderen. O ja… ik zou bijna vergeten dat ik een gekneusde rib heb. Dus na een paar simpele routes, waarbij ik al klem kwam te zitten omdat ik geen kracht kon zetten, was ik er al klaar mee. Maar we hadden zo wel alle tijd om lekker te ouwehoeren en koffie te drinken. Plus ik was er even lekker uit, want de muren komen thuis aardig op me af en thuis kan ik er niet in hangen.

Dinsdag
Na weken hoofdpijn in de ochtend en sinds vorige week ook overdag, wat ik aan de codeïne wijd, besloot ik cold turkey met de codeïne te stoppen. De hoofdpijn is nagenoeg helemaal verdwenen! Maar schijnbaar is dit goedje toch een soort verslavend… Ik kom ’s avonds niet in slaap en lig uren wakker, waardoor ik een gat in de dag slaap. Aan de ene kant zonde van mijn dag, maar aan de andere kant denk ik ook van ‘boeien’. Ik kan momenteel toch nauwelijks wat ondernemen en mijn lichaam is volop aan het herstellen en heeft die slaap ook nodig. De nasleep van de longontsteking heb ik toch wat onderschat. Dat merk ik vooral toen ik vanmiddag een rondje wilde gaan lopen. Ik reed naar de Amerongse Berg voor een heel mooi rondje op heel bekend terrein (ik liep hier jarenlang iedere zaterdagochtend mijn trainingen). Maar dat viel me nog even tegen zeg. Hijgen als een oud paard en een hartslag die het plafond uitschoot. Die hoogtemeters werkten ook niet echt mee. Het werd dus vooral wandelen…

Woensdag
En dat ik gisteren wat te veel heb gedaan, daar betaal ik vandaag de prijs voor met een beetje verhoging en wat meer gehoest. Gelukkig heb ik mijn puffer, die ik gebruik zodra ik meer begin te hoesten, maar ik moet hem vandaag wel maximaal gebruiken.

Donderdag
Ik wil toch een beetje meer beweging in mijn dagprogramma gooien, want de afgelopen weken ben ik een lui varken geworden, dat alleen maar op de bank hangt. Dus ga ik naar de kazerne om daar in ons sportschooltje de loopband eens te laten rollen. Zo hoef ik niet regen en wind te trotseren, maar kan ik ook stoppen wanneer het niet meer gaat. Het wordt een mixje van een beetje dribbelen en vervolgens wandelen met gewichtsvest. Zo heb ik toch nog het idee wat gedaan te hebben.
En aangezien het huis ook wel weer even een poetsbeurt kan gebruiken, kwam mijn Teletubbiepak van onze brandweeropleiding nog van pas ook. Ingepakt kon ik zo het plafond van de badkamer eens onder handen nemen. Maar de longen vonden het hoe dan ook een minder goed plan. De rest van de dag had ik weer een rotkuchje te pakken. Die pas op de plaats moeten maken heb ik nog best wel moeite mee, maar mijn lijf roept me iedere keer weer terug.

Vrijdag
En weer een off-dag. Niet alleen qua hoe ik me voel, maar het weer werkt ook niet echt mee. Zo aan huis gekluisterd ben ik behoorlijk zat! Dus dan maar eens even mijn #bestnine in elkaar flansen!

Zaterdag
En toen was het zo maar alweer de laatste dag van het jaar! Waar is de rest van het jaar ineens gebleven!? Een jaar dat voorbij is gevlogen en een maand te lang heeft geduurd. December had van mij wel afgelast mogen worden…
Na nog even de loopband op de kazerne misbruikt te hebben maak ik me klaar om Oud en Nieuw bij mijn ouders te vieren en mijn oom komt ook. De puffer gaat mee, want die heb ik vandaag erg nodig. Ik loop weer te hoesten als voor de antibioticakuur… Dat blijft ook mijn ouders niet ongemerkt. De avond wordt onderbroken door welgeteld één melding van de brandweer. Maar meteen een goede reden om niet te veel te drinken. Er wordt weer als vanouds vuurwerk afgestoken en ik verbaas me over de hoeveelheid mooie sierpijlen die ik vanuit de tuin heel goed kan zien. Dat was hem dan. Doei 2022!

Totaal loopkilometers deze week: 15 km
Jaartotaal loopkilometers 2022: 1086 km

Aantal loopkilometers januari: 145 km
Aantal loopkilometers februari: 143 km
Aantal loopkilometers maart: 84 km
Aantal loopkilometers april: 69 km
Aantal loopkilometers mei: 97 km
Aantal loopkilometers juni: 100 km
Aantal loopkilometers juli: 99 km
Aantal loopkilometers augustus: 115 km
Aantal loopkilometers september: 104 km
Aantal loopkilometers oktober: 81 km
Aantal loopkilometers november: 21 km
aantal loopkilometers december: 28 km