Sports diary #8 2022 • Run Andrea Run

Na drie stormen dacht ik dat de rust eindelijk terug zou keren. Verkeerd gedacht… Krijgen we een fokking oorlog in de Ukraïne om de oren! De wereld is gek geworden! Des te meer ben ik dankbaar voor de veiligheid waarin ik leef en de mensen om me heen. Als dat vergezeld gaat van een zonnetje maakt dat me toch ietsje meer blij.

Zondag
De voorspellingen voor vandaag waren zó slecht dat ik het maar beter zo snel mogelijk achter de rug kon hebben. Mijn zondagse rondje hardlopen. Aangezien Dudley en Eunice de bossen tot een gevaarlijk terrein gemaakt hebben, besloot ik een rondje ‘weg’ te lopen via redelijk boomluwe wegen. Zó geen zin! Maar ik had mazzel! Het hele rondje bleef het droog! Ik was nog geen vijf minuten thuis of de pleures, genaamd Franklin, brak los. HA! Geluk is met de dommen!

Maandag
En het pleuresweer duurt voort. Ongelooflijk wat een bak regen er de laatste dagen uit de lucht is gevallen. Zoveel, dat ik tijdens mijn rondje wandelen aan het einde van de dag getuige was van de megahoge waterstand in de sloten, vijvers en De Grift. De brug was zelfs te laag!

Dinsdag
Met het vooruitzicht dat ik aan het einde van de dag een rondje ga hardlopen met Alwin vliegt de dag voorbij. Alleen zo jammer dat op het moment dat ik de deur uit ga het weer pijpenstelen regent… Het rondje hardlopen gaat vanaf camping Het Grote Bos in Driebergen door het aanliggende bosgebied, richting Stameren en weer terug. Zeiknat tot op het bot, een paar keer bijna onderuit gegleden in de modder of ternauwernood op de been blijven na met de tenen achter takken blijven hangen, goede gesprekken, kilometers die voorbij vliegen en ook een Chinook die even een paar keer laag voorbij kwam en me de zeikende regen spontaan deden vergeten.

Woensdag
De zon schijnt! En hoe! Ik kon het dan ook niet laten om naar buiten te gaan voor een wandeling. Dus ging ik links, rechts, een stuk rechtdoor, bedacht ik me dat ik best richting het bos kon gaan en kwam ik 2,5 uur later weer es thuis aankakken. Toch fijn dat ik zelf met wat werkuren kan schuiven en hiervoor de ruimte is!
’s Avonds een rustige opleidingsavond. We zaten vooral in de schoolbanken voor wat theorie over liften en het CRS systeem en gingen even kort in de weer met de kettingzaag.

Donderdag
Weekend! En eigenlijk had ik geen plannen. Dus maakte ik een plan. Want de pleures is uitgebroken in de Ukraïne en eigenlijk wil ik daar het liefst mijn kop voor in het zand steken… Op naar het Speulderbos, waar ik vorige week een artikel over had geschreven en waar ik erg nieuwsgierig naar was. Kon ik meteen in Ermelo langs Burg Bieren voor een shopronde en een belated lunch in het naastgelegen biercafé. Ik had twee wandelroutes van Staatsbosbeheer aan elkaar geknoopt, maar eerlijk gezegd vielen die me een beetje tegen op een paar uitzonderlijk mooie plekjes na.
Ook hier heeft het trio aan stormen goed huisgehouden en moest ik een paar keer over grote boomstammen heen klimmen die dwars over het pad lagen. De voorspellingen voor vandaag waren ronduit slecht, maar het viel al met al erg mee. Tot ongeveer vijf kilometer voor het einde van mijn ronde… De regen kwam met bakken uit de lucht, de wind was snijdend koud en ik? Ik verdomde het om mijn longsleeve, dan wel regenjasje aan te doen (die ik in mijn rugzakje had) omdat het net daarvoor nog zulk heerlijk weer was en ik mijn longsleeve had uitgetrokken… Koud en nat tot op het bot (de tweede keer deze week…) kwam ik bij de auto. Gelukkig had ik droge kleding mee en met de stoelverwarming op standje ‘verbrand-je-gat’ kwam ik bij Burg Bieren. Even kort shoppen en daarna snel wat eten en drinken (hete thee om de handen te warmen, gevolgd door een goed biertje) om bij te tanken.

Vrijdag
Sinds gisteren knallende koppijn, dus met een pijnstiller er in naar training. Toch ging de training beter dan ik had verwacht en het voelde eigenlijk behoorlijk sterk! Blij mee.

Zaterdag
De dag zit vol leuke dingen! Allereerst training bij Huub. Sinds tijden weer eens high bar squats gedaan en meteen ook op een stuk pittiger gewicht! Daarna nog even lekker touwtrekken. Eerst zittend op de slee als dood gewicht en vervolgens Sofie binnen getrokken. Dat lukte ter nauwer nood. Armen helemaal leeg.
En dat was niet zo slim, want na de training reed ik door naar Boulderhal Bruut om te gaan boulderen met Ankie en Sofie. Maar de armen waren aardig pappig, dus echt veel zinnigs kwam er niet meer uit. Gelukkig hadden we wel heel veel lol.
Met paparmpjes vervolgens richting Middelburg. Ik had al een tijdje via insta contact met Ruth en we hadden maar eens besloten elkaar maar eens te ontmoeten. Ik vind dat zo leuk van social media: mooie mensen ontmoeten. Wat een bijzondere gesprekken leverde dit weekend op! De avond vloog voorbij, terwijl ik werd plat geknuffeld door de twee honden van Ruth. Of knuffelde ik de honden plat?