Sports diary #9 2024 • Run Andrea Run

Wauw! En toen was het D-day! Een dag waar ik maanden naar toe heb geleefd en beter was dan ik had durven dromen! En het lekkere na een marathon? Dan moet niets meer en mag alles. Vooral luieren!

Zondag
Aaaaaaahhh!! D-day! Ik sta aan de start van een MARATHON! Wie had dat een jaar geleden kunnen bedenken! Een uitgebreid blog kun je hier lezen, want een race als deze mag ik niet zo maar voorbij laten gaan.
Thuisgekomen nam ik eerst even een douche om de koeienkak en lagen zout van me af te spoelen. Ik was blij dat ik voor vanavond ook een magnetronprakkie mee had genomen, dus mijn maag was ook weer vlot gevuld. Sauna aan en wachten maar tot ie opgewarmd was. In de tussentijd stuiterde ik door mijn appartementje heen. Hoe kan het dat mijn benen niet kapot verzuurd zijn?
Maandag
Vannacht sliep ik een stuk beter dan vorige nacht, ook al werd ik een paar keer wakker door pijn in de benen. Maar he, dat mag! Ik kon vanochtend heel rustig opstarten, want ik hoefde pas om 11 uur het huisje uit. Dus startte ik met een kop koffie beneden bij mijn superlieve host Wendy omdat ik het gisteren voor elkaar had gekregen de koffiemachine te mollen… Althans… hij deed niet wat ie moest doen: koffie er uit puffen.
Vervolgens rustig aan de spullen inpakken, ontbijten met uitzicht op de hertjes, nog even douchen en de boel in de auto laden. Op weg naar een vriendin hier in België! Isabelle had nog een paar stenen voor mij liggen die ik kon ophalen en dit was meteen een superleuke gelegenheid om elkaar eens in real life te zien! Dat was dus een heel gezellige middag en moest ik veel te snel al weer op weg naar huis om op tijd thuis te zijn voor een gezellige bijeenkomst met pizza op de kazerne.

Dinsdag
Ik sta eigenlijk best versteld van hoe vlot mijn lijf hersteld van een marathon! De lunchwandeling tussen de middag met collega’s voelde gewoon normaal. Alleen bij het wachten bij de bakker op mijn broodje voelde ik mijn voetzolen toch wel protesteren.
Stiekem was ik dan ook blij dat we vanavond niet een heel fanatieke oefening hadden, maar de CCFM weer eens van onder tot boven doornamen.

Woensdag
De dag begon eens anders dan anders. Samen met een brandweercollega ontvingen we vanochtend een groep peutertjes van de kinderopvang naast de kazerne, die een kijkje kwamen nemen. Zo klein, dat we bang waren dat ze allemaal van angst zouden gaan gillen. Maar dat viel heel erg mee. De meesten waren nieuwsgierig, niet bang om een rondje in de TS mee te rijden en bijna alle kleintjes durfden met mij een balletje van een pion af te spuiten met de hoge druk. Echt te schattig! Een paar kleintjes zat echt aan ons vast geplakt, niet bang voor die gekke pakken en grote helmen.
De rest van de dag moest er gewoon gewerkt worden. Omdat ik maandag vrij was had ik dus even wat werk te verzetten.

Donderdag
De dag liep even iets anders dan gepland, maar er moest van alles uitgezocht worden. Aangezien het regende niet zo heel erg. Ik had alleen stiekem gepland toch een rondje te willen hardlopen, maar aangezien ik een lichte reactie in de Achilles heb besloot ik het voor vandaag toch maar even te laten. Dat is toch wel lekker van een marathon gelopen te hebben: niets moet meer!
En met deze laatste dag van de maand kan ik weer een mooi aantal maandkilometers noteren. Ik denk dat het er de komende maand toch iets minder gaan worden…

Vrijdag
De eerste training na de marathon. En ik ben wel benieuwd hoe dat zal gaan. Ik heb de afgelopen week gemerkt dat wat peesaanhechtingen wat gevoelig zijn en een plekje naast mijn Achilles irriteert wat. Vandaag staat de training dus in teken van herstel. Lekker licht gewicht, goed op techniek letten en vooral chill.
Na de training had ik een lunchdate met Sofie. We wandelden naar Deli in Teteringen voor een heerlijke lunch. Superleuke zaak, want ze hebben ook erg lekkere delicatessen. Kipschnitzels en een lekkere soep gingen dus mee naar huis.
En dan denk je een rustige avond te hebben, want de andere ploeg heeft dienst. Maar een melding die begon als een prio 2 brandgerucht werd opgeschaald naar middel-IBGS, waarbij er vervolgens een prio 1 korpsalarm volgde. Snel naar de kazerne en naar de locatie. Door de soort melding (een ammoniaklek bij een bedrijf) werden heel veel verschillende diensten opgeroepen.

Zaterdag
Geen training deze ochtend, want ik lag er veel te laat in om deze morgen fit wakker te worden. De hele dag liep al anders dan gepland, want een afspraak met een jeugdvriendin in de middag moesten we ook even verschuiven. Maar ik had genoeg te doen, de zon scheen voor de verandering eens de hele dag, dus ik begon de dag met een boodschappenwandeling.
Thuis gekomen besloot ik dat ik nieuwe lentebloemetjes in huis wilde hebben, dus op naar het tuincentrum. En ik maakte een to do list, waar ik geen zin in had om mee te starten. Maar ik schreef wel mijn marathonblog af!