Sportweek 10 2015 • Run Andrea Run

Deze week stopte de lift een paar etages hoger. Sterker nog, ik werkte deze week een paar prachttrainingen af! Met zo nu en dan een tussenstop in de kelder… De lift lijkt eerder op een jojo, je zou er duizelig van worden. Maar ik ben al lang blij dat het koortsige weg is en ik lekker heb kunnen trainen, lopen en modderen!

Zondag
Stiekem vind ik het heel leuk dat ik mijn vriendinnetje een beetje heb aangestoken met hardlopen en obstacleruns, maar tot vandaag hadden we nog nooit samen gesport! Tijd om daar verandering in te brengen door een survivalrondje te lopen. Samen togen we de bossen in, hadden de grootste lol en voldoen en moe sloten we de training af. Met een paar blauwe plekjes.

Maandag
’s Middags kwam ik tot de ontdekking dat ik al maanden niet op de baan was geweest en al maanden geen fatsoenlijke intervaltraining had gelopen. Met een beetje een strakke planning zou ik niet alleen een baantraining doen, maar eerst ‘nog even’ een wod. Hij was toch maar 6 minuten… Think again Crossfit-groentje! Dat was een heavy one! In de auto zat ik nog met trillende armpjes. Maar goed dat je loopt met je benen. Voor het eerst sinds maanden weer on the track. En dat was heerlijk!

Dinsdag
De lift ging weer even naar beneden, de hoofdpijn was weer ‘fijn’ (NOT) terug. Niet altijd is sporten dan even fijn, maar nu knapte ik er van op om training te geven. Lekker in de frisse buitenlucht. Voor het eerst liep ik met podozooltjes in de schoenen, wat best wel hilarische momenten opgeleverd moet hebben… Ik was mijn balans volledig kwijt! Daar sta je dan, als trainer voor de groep te wiebelen op één been.

Woensdag
Rust. Zaterdag is een best een beetje belangrijke dag. De eerste obstaclerun van het jaar (voor mij) is ook meteen een WK-kwalificatie wedstrijd. Tot het weekend wordt er dus niet veel meer gedaan. Een beetje in de keuken freubelen met mammoetkloten.

Donderdag
Althans, dat was het plan. Die lift lijkt soms op een jojo en toen ik donderdag gevraagd werd om mee te gaan boulderen was ik binnen no time overgehaald. Ik MOEST gewoon wat doen. Van stilzitten word ik niet vrolijk. Ik merk dat ik steeds een beetje beter wordt met boulderen: meer inzicht, meer kracht (of betere techniek), waardoor ik steeds wat langer door kan blijven klauteren.

Vrijdag
Meer fysieke activiteit dan mijn tas inpakken was er vandaag niet. Stilte voor de storm… Zaterdag Mud Masters…

Zaterdag
Toch een beetje zenuwachtig stond ik zaterdagochtend aan de start van Mud Masters. Dit was de eerste van de vier kwalificatiewedstrijden in Nederland voor het WK OCR, waar ik naar toe MOET. Al is het maar om revenge op mezelf te nemen. Het uitgebreide verslag lees je morgen. Maar mijn finishfoto is de meest verschrikkelijke ooit gemaakt! Het verslag lees je morgen…
Met deze obstaclerun er bij legde ik deze week een recordafstand af van 34 kilometer! Zo ver was ik dit jaar nog niet gekomen…