Training

Survival #InSalland

Deze zomer zit ik voor mijn werk #InSalland en dat deze streek bij uitstek geschikt is voor buitensport, dat ben ik aan het ontdekken. Op zoek naar micro adventures ga ik allerlei verschillende sporten testen in het Sallandse. Deze week survival #InSalland.

[heading size=4 style=underline]Survival[/heading]Survival is een oer-Hollandse sport en al ouder dan menigeen denkt. De oorsprong ligt in het oosten van het land en daar is deze groeiende sport ongekend populair. Maar ook meer naar het westen van Nederland beginnen survivalverenigingen te ontstaan.
Terwijl obstacle course racing pas een paar jaar geleden in Nederland bekendheid kreeg, kent survival al een geschiedenis die terug gaat tot eind jaren ’80. In het Achterhoekse Beltrum werd voor de vossenjacht een spoor getrokken met een in vossen-urine gedrenkte doek voor de honden om te achtervolgen. Om het de honden zo moeilijk mogelijk te maken en de meute voor te blijven moesten de heren alle mogelijke capriolen uit de kast trekken. Dwars door sloten, velden, etc. Tegelijkertijd was er een spelshow op televisie in ontwikkeling: “survival of the fittest”, waarbij de deelnemers over zelfgemaakte hindernissen moesten. De heren van de vossenjacht combineerden de vossenjacht (zonder doek) en de hindernissen en survival was born.
Bij survival wordt gebruik gemaakt van de natuurlijke omgeving en materialen als touwen van allerlei diktes, netten, boomstammen, maar in de afgelopen jaren zijn ook steeds nieuwe elementen toegevoegd zoals boogschieten en kajakken. Terwijl het obstacle run seizoen zo in oktober/november op haar einde loopt, bloeit de survival juist in de wintermaanden helemaal op. De combinatie van de survivalrun met de weersomstandigheden maken survival tot een ongelooflijk zware sport. De combinatie van techniek, kracht en uithoudingsvermogen worden tot in het extreme getest. Met haar roots in de achterhoek is het niet vreemd dat je ook #InSalland je lol op kunt op trainingslocaties en tijdens survivalruns, zoals in Wesepe of de Goldrush Survivalrace.
IMG_20160607_210018
[heading size=4 style=underline]Apenkooien[/heading]Na heerlijk ontspannen te zijn van mijn supavontuur met Marian was het daarna tijd om letterlijk de handen uit de mouwen te steken. Het werd zweten geblazen tijdens de wekelijkse training van ASV Atletics in Nijverdal, waar Marian me mee naar toe nam. De survivalvereniging (onderdeel van de atletiekvereniging) beschikt over een prachtige accommodatie, waar ik een paar weken eerder al overheen denderde tijdens de Bootychallenge en ligt echt om de hoek van De Wilgenweard. Om de atletiekbaan heen zijn meerdere combinatiehindernissen geplaatst, die ik vandaag van heel dichtbij zou zien. De training begon (uiteraard) met een warming up: hardlopen, allerlei losmakende oefeningen en wat krachtoefeningen. Al was het met dit weer niet bepaald moeilijk om warm te worden. De eerste krachtoefeningen deden het zweet al van me afstromen. De training van vanavond: starten in combinatie hindernis 1 of 2 (aan beide kanten van de atletiekbaan staat een combi) en voetjes van de vloer tot het fluitsignaal. Dan 600 meter lopen, zodat je bij de andere combinatie uitkomt. En zo door. Marian en ik startten samen in de combinatie. Proberend de voeten van de grond te houden lukte het me aardig tot halverwege de combi. Van mij mocht er toen toch echt even gefloten worden! Hehe! Pooeeee, dat is behoorlijk pittig voor de armen! Die 600m pauze kwam als geroepen!
13336084_1097819516946080_2472283107897911179_nVolgende combi! Marian en ik begonnen al uitvluchten te bedenken… Ha de fluit. En weer 600m. O ja, we moeten nog foto’s en filmpjes maken! De volgende fluitsignalen hoorden we niet meer, zo druk waren we in de weer met zwakke punt techniekjes die leidden tot mislukte filmpjes, nog meer techniekjes, freewheelen, heen en weer in de monkeybars en op den duur heeeeele volle armen! Terwijl de baan steeds leger werd, kreeg ik steeds meer de smaak te pakken. O een touwtje!! Ooooo die wil ik ook doen. EN OOOOOOO DIE WIL IK OOK NOG!! Niet dat ik er op den duur nog wat van bakte, want mijn armen waren echt te leeg. Maar leuk was het wel.

Terwijl ik aan het begin van een survivaltraining best wat angstig ben en ook gedurende de training zo nu en dan weiger om iets te doen, merk ik toch aan het einde van de training dat er weer stapjes gemaakt zijn. En dat is zo leuk van survivaltraining. Ook al is techniek hier enorm belangrijk en is het best handig als je wat kracht hebt, uiteindelijk kan ieder op zijn/haar eigen niveau met gemak een training vol maken en dan vooral met het gevoel te eindigen weer wat geleerd te hebben. Eigenlijk is het gewoon spelen, zoals we als kinderen ook deden (maar dan iets extremer), maar het helemaal verleerd zijn. Met als resultaat een lekker voldaan gevoel, wat schrammetjes en blauwe plekken en vooral heel veel spierpijn de volgende dag.
IMG_20160607_210144
Ook survivallen? Check ASV Atletics of één van de andere survivalverenigingen in Nederland en neem contact op voor een proeftraining. Iedere vereniging heeft daarin eigen procedures, dus check dit vantevoren even.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

error: Content is protected !!