4 jaar oud pr eindelijk verbroken!

Laat ik meteen met het hoogtepunt beginnen. Mijn pr op de 5 km op de weg is eindelijk uit de boeken!! 4 jaar geleden liep ik tijdens de Halve van Hoogland mijn pr van 21.38 min op de 5 km. En die is sindsdien niet verbeterd. Tot vandaag… Waarom niet eerder? Enerzijds omdat ik me daarna op de marathon in Amersfoort ben gaan richten, toen raakte ik geblesseerd en vervolgens heb ik me vooral op de 800m gericht. En de 5 km’s die ik in de tussentijd liep, liep ik niet goed…

Met de Halve van Hoogland in 2012 vond ik het de hoogste tijd om daar eens iets aan te doen. De Heuvelrugloop in Maarn liep ik al sneller dan verwacht, maar als ik die tijd doorrekende naar de 5km zou ik uit moeten komen op 20.38 min. Een minuut sneller dus dan mijn pr! En dat was dan ook mijn streven. De afgelopen maanden bewust geen wedstrijden gelopen, me gericht op de duur en tempo’s. En dan zou bijna een blaasontsteking roet in het eten gooien. Tot een week voor de start zat ik nog aan de antibiotica. Voorzichtig werden de verwachtingen iets bijgesteld. Is het realistisch om een minuut van mijn pr af te lopen als ik net een ontsteking achter de rug heb? De training afgelopen dinsdagavond ging echter verrassend goed! En mentaal zag ik het weer helemaal zitten. Op pr ramkoers zou ik gaan!! Maar de werkweek werd met de dag vervelender: veel te veel werk, te veel deadlines, geen medewerking krijgen van collega’s, mijn manager die een dolk in de rug gestoken kreeg, donderdag een werkdag van 11,5 uur… Ik was het helemaal zat!! Vrijdags was ik zo afgepeigerd dat ik ’s middags nog uren heb liggen slapen. Rust… dat had ik nu nodig.

Het weekend werd dus in alle rust doorgebracht. En zondag was ik dan ook klaar om mijn pr te verpulveren. Het startnummer had ik zaterdags al opgehaald, dus samen met vriendlief togen we naar Hoogland. In de ‘lopershoek’  van het terrein werden al veel loopmaatjes gespot en na me omgekleed te hebben ben ik met Anneke in gaan lopen. Een kwartier voor de start was het startvak al zo vol dat we via de hekken nog een beetje voorin zijn gekropen.
Het startschot. En de start ging, ondanks dat het parcours iets smaller werd in de bocht, zonder problemen. De hele eerste kilometer ging soepel (4.01 min). En als ik dit kon vasthouden… Na ja, laat maar. Een kilometer later stond de pet al anders (4.18 min). Er stond toch best wat wind en de soepelheid had het zwaar te verduren. De benen begonnen nu al vol te lopen! Toch de vermoeidheid die me parten speelde? In de 3e kilometer een heel fijn keerpunt op het parcours. Het ging goed, maar kostte onnodig veel energie. Tempo in de 3e kilometer lag wel weer ietsje hoger (4.13 min). En het kon zo mogelijk nog zwaarder worden. Gelukkig stond trainer Luuk langs het parcours met een bemoedigend woord. Het leek wel of alle energie uit mijn benen was gezogen en bij km 4 (4.14 min) had ik het idee na de finish dwars door mijn stutten te zakken.Gelukkig kwam de finish in zicht. Een eindsprint zat er gewoon niet meer in, ik had al moeite het tempo vast te moeten houden. En dat lukte al zelfs niet.

De laatste kilometer ging in een treurige 4.25 min. Helemaal leeg over de finish. Vandaag zat er niet meer in dan 21.11 min netto. En das toch een verbetering van mijn pr met 27 seconden! Ik moest het resultaat even laten bezinken en de boel relativeren. Maar de oorzaak was op weg naar de auto al duidelijk. De benen bleven leeg en het gapen begon: de vermoeidheid sloeg ongenadig toe. Lichaam was vandaag niet in een opperstebeste conditie. En dan toch een pr. Daar zit dus nog veel meer in.

Organisatie, vrijwilligers en alle supporters langs de kant wil ik enorm bedanken. Het evenement zat weer strak in elkaar, gezelligheid ten top en het enthousiaste publiek trok me de kilometers door!