Clubkampioenschappen LGAS
Het lijkt wel een gewoonte te worden… Niet starten bij een wedstrijd! Wat is er nu weer mis dan? Nou… dat Plopje van vrijdag is nog niet over zeg maar… Als ik gewoon wandel, of zoals gisteravond met het kerstgala van mijn werk in het Kurhaus op stiletto’s over de dansvloer heen dender, voel ik he-le-maal niets. Maar als die loopschoenen aangaan en ik af moet zetten met mijn rechterbeen… nou… das dus ff niet lekker!
Vanochtend dus tegen beter weten in om 11 uur paraat op sportcentrum Aart Stigter, waar we verzamelden en het bos ingingen. Daar was de start van de 5 km: 5 rondes over het bekende kilometerparcours. Voorzichtig de eerste stapjes. In een rustig dribbelpasje voelde ik eigenlijk niet veel bijzonders, op wat stijfheid na. Eerst maar even aanzien of dit niet zou verergeren, dan zou ik mogelijk nog aan de start van de clubkampioenschappen staan. Maar bij de eerste versnelling bij het inlopen voelde ik dat het helemaal niet lekker zat. Stoppen dus… Meniggeen zal zeggen: “joh wat verstandig (dat had ik van jou niet gedacht)”, maar ik zat me wel een partij op te vreten van frustratie! Niet alleen deze wedstrijd moet ik nu skippen. Volgende week staat de 10 km in Linschoten (pr-poging) op het programma, 23 december de Santa run (ok, dat is gewoon funrunnen, dus dat kan ook in een rolstoel of op de nek van een andere loper), 31 december de Sylvestercross en 9 januari de Florijnloop in Woudenberg… WHHHAAAAAAA!!! En dat schiet dan allemaal op zondagmorgen in het bos in de vriezende kou na een avond cocktails verslinden in het Kurhaus door je hoofd… Het leven is ook zo zwaar!
Maar ook aan de kant is het me gelukt om me te vermaken. Hardloper fietste voor de snelste lopers uit en ontving iedere ronde het grootste applaus. Vlak daarachter was het in de eerste 3 rondes nog een spannende strijd tussen Hakim en Snellerijk. Maar laatste ging er, toch wel verwacht, met de eindzege vandoor. Bij de vrouwen was het deelnemersveld wel 4 vrouw groot en sloegen Ans (2e) en vooral Anneke (1e) een enorm gat met de nummers 3 en 4.
Na afloop weer een beetje gehobbeld richting het sportcentrum… de versnellinkjes waren toch al te veel geweest! Bovenaan mijn to do list voor morgen staat de fysio bellen….