De voorbereidingen…

Waarom stel ik mezelf nu van die hoge eisen? Omdat ik een strebertje ben? Omdat ik “1.52.beetje” niet mooi in mijn logboek vind staan? Omdat ik van uitdagingen hou? Omdat ik nu een wedstrijdlicentie heb? Omdat ik kotsend over de streep wil komen? Omdat ik nu al de hele week (of al langer?) met voorbereidingen bezig ben? Omdat ik hardlopen gewoon leuk vind? Omdat ik nu al ongeloooooooooooflijk zenuwachtig ben??
Van alles een beetje veel.
Shit, ik moet poepen…

Feit blijft dat de halve marathon de afgelopen weken niet uit mijn gedachte is verdwenen. Een korte terugblik:

Op 28 september jl. liep ik op de Singelloop in Utrecht een pr op de 10 km: 44.32. Dat is 2.40 minuten onder mijn oude pr op de 10 km van afgelopen voorjaar in Veenendaal. Je kunt dus wel stellen dat ik in de afgelopen maanden iets sneller ben geworden. Ik had al in de planning dat ik de halve marathon in Amsterdam wil gaan lopen. Amsterdam en Utrecht/Leidse Rijn zijn voor mij toch altijd een beetje speciaal, dus als ik de mogelijkheid heb, loop ik daar een halve.
De pr-tijd op de 10 km doorrekenen naar 21,1 km kom ik als volgt uit: de eerste 5 km in 25.00 minuten, de volgende 10 km in 47.30 minuten en de laatste 6,1 km in 27.30 minuten. Dan kom ik in totaal op 21,1 km in 1 uur 40 minuten. Dat klinkt toch wel mooi: 1 uur 40.
Die laatste 6,1 km loop ik dan nog onder het wedstrijdtempo van de 10 km in Utrecht. Theoretisch gezien moet dit dus lukken. En zo stel ik dus mijn doelen: kansberekening en hoe een tijd in de oren klinkt 1 uur 40.
Oeps, weer een kramp…

Begin oktober (na de 4e in ieder geval) dacht ik, na voldoende hersteld te zijn van de 10 km in Utrecht (ik wacht altijd met inschrijven voor een volgende wedstrijd totdat ik hersteld ben van de vorige). Laat ik me nu maar eens inschrijven voor Amsterdam. Probleem: de inschrijving sloot op 4 oktober, er is geen na-inschrijving. De insluiting sloot op 4 oktober????? Geen na-inschrijving????? WAAAAAAAAAAAATTTT???
Shit… (weer naar de wc….).
Denk, denk, denk (op de wc).
Ik mail de organisatie! (achter de pc)
Reactie: Omdat we dit jaar geen na-inschrijving hebben, is er op vrijdag 17, zaterdag 18 en zondag 19 oktober nog de mogelijkheid om je na in te schrijven.
Klinkt heel logisch! Maar gelukkig! Ik kan nog meelopen!!!

En da’s maar goed ook, want op voedingsgebied ben ik momenteel een expert geworden in voedselsamenstelling. Ik kan al ongeveer blindelings aangeven hoeveel eiwitten, vetten en koolhydraten (complex en enkelvoudig, jaja) er in een boterham, of een banaan, of magere yoghurt, of Becel Omega 3, of aardbeienjam, of een chocochipcookie zitten. Pffffff… Vermoeiend.
Wat ben ik namelijk aan het doen? Ik ben koolhydraten aan het bouwen! Dat ben ik aan het doen. En dat is nog best wel lastig heb ik gemerkt. Vraagt in ieder geval veel van je wiskundige inzicht. En die is bij mij niet zo groot. Althans, ik doe er weinig mee. Deed…
Van mijn diëtiste heb ik een schema gekregen voor een tapering-off dieet. Oftewel die koolhydraten opbouwen, zodat ik tijdens de wedstrijd een hoge glycogeenwaarde in de spieren heb of zoiets en daardoor meer energie kan leveren voor een topprestatie. Zoals ik die verbetering van mijn pr met bijna 13 minuten maar noem.
In het kort komt het er op neer dat ik in 6 dagen tijd het procentuele aandeel koolhydraten in mijn voeding vergroot van 55 naar 70%. En dat betekent rekenen, heel veel rekenen. Want als je iets meer boter gebruikt, stijgt het aandeel vet en daalt automatisch het aandeel koolhydraten. En dan moet ik dus weer iets koolhydraatrijks in mijn eetschema inplannen, om het gewenste percentage te halen.
Zo ben ik dus dagen aan het rekenen geweest. Mijn vriend zag me alleen maar achter de pc zitten, verborgen achter een stapel voedsel: verschillende soorten ontbijtkoek, macaroni, soepjes, brood, pannenkoekenmix, melk, yoghurt, sultana, liga, eierkoeken, chocola, crackers, mie, boemboe, cottage cheese, 20+ kaas, eieren, groente en fruit, druk tikkend op een rekenmachientje. Eureka! Weer een dag berekend, op naar de volgende. En zo 6 te gaan, maar eerst een toiletpauze.

En hoe werkt dat nu in de praktijk? Nou, dat valt in vergelijking met het gereken nog best wel mee. Al gaat het eten vanaf maandag 13 oktober wel stipt op de klok. Uitslapen is er niet bij, anders schop ik mijn hele ochtend in de war en moet ik in minder tijd me helemaal vol stoppen. Want ik moet behoorlijk wat eten om toch minimaal 2000 calorieën te halen, mits ik niet train. Anders moet ik nog meer eten. Als je gewend bent om alleen maar magere dingen te eten, betekent dat je nu heel veel magere dingen mag eten! Of wat meer ongezonde dingen… Jeeeeeejjjj!!! Alles om meer koolhydraten binnen te krijgen!!
En daar moet ik toch ook erg van naar de wc, of zijn dat de zenuwen?? Gaan we weer…

Maar aan al die koolhydraten heb je niets zonder startnummer.
17 oktober. De wekker gezet. Ik zal en moet een startnummer hebben. Om half 11 kom ik aan bij Sporthallen Zuid, waar het al gezellig druk is. De marathon begint te leven. Ik zie de verwachtingsvolle spanning op de gezichten, mensen met splinternieuwe loopschoenen aan (willen ze die nu nog inlopen?), nog geen rijen bij het toilet, etende mensen ook. Ik ben niet de enige!
Een van de hallen is, zoals altijd, voorzien van de laatste snufjes, ditjes en datjes op loopgebied en vooral veel leuke aanbiedingen van loopkleding. Maar dat is niet mijn doel. Mijn doel is om z.s.m. een startnummer te bemachtigen. En daarvoor moet ik boven zijn. Het is rustig en binnen 5 minuten sta ik te glunderen. Het is een feit: Ik ga een aanval doen op mijn pr op de halve marathon!! Shit…. weer naar de wc…
En dan als een gek naar huis om te eten.

En nu is het al zaterdag, de laatste dag, het laatste avondmaal, stilte voor de storm, wat een mooie uitdrukkingen bestaan er toch! Schijten of je leven er van af hangt vind ik ook een mooie. Want daaaaaaamn ik heb al de hele week last van zenuwen. En zenuwen betekent bij mij dat ik veel naar de wc moet. Om te poepen, wel te verstaan. 4 keer per dag is voor mij normaal, da’s nu nog wat meer. En het was dus de bedoeling dat ik met dat tapering-off dieet niet afval, maar ben ik een week nu al een kilo kwijt geraakt! Elk voordeel heb z’n nadeel (weer zo’n mooie!): ik heb minder gewicht om mee te zeulen, al hoop ik dat dat vet is wat ik kwijt ben en geen koolhydraten.
Zo’n laatste dag geeft ook een beetje een dubbel gevoel. Het is alweer de laatste dag. Na vandaag is het morgen en loop ik de halve. Na de halve hoef ik niet meer zoveel naar de wc, hoef ik geen koolhydraten meer te bouwen. Wat ga ik dan doen?

Daar wil ik nog niet aan denken. Dat zwarte gat is een zorg voor morgen. In ieder geval lekker pizza eten en bier drinken! Want dat mag nu niet he, drinken, jammer… Ik loop met drank op nog best redelijk, alleen de afstanden worden wat langer. En 21,1 km vind ik toch echt wel even voldoende.
Vandaag heb ik het in ieder geval nog druk genoeg: boodschappen doen, relaxen, rekken en strekken, eten, poepen en heel belangrijk: mijn spullen voor morgen inpakken! Ik weet nog niet wat ik aandoe, daar kan ik zo een paar uur zoet mee zijn. Het liefst zou ik nu nog een compleet nieuwe outfit gaan shoppen. Jammer dat ik gisteren toch niet dat ene shirtje mee heb genomen uit Sporthallen Zuid…

Zoals zo vaak gezegd wordt: een goede voorbereiding is het halve werk. Aan de voorbereiding zal het in ieder geval niet liggen! Ik ga poepen en dan weer eten!