Wedstrijd

Gouden sprintje

Ai ai, toch wat stijve spieren van gisteren! Eigen schuld, had ik het gas maar niet open moeten gooien op de Super. Maar dan had ik ook die mooie 2e plek niet bemachtigd. Die spierpijn loop ik wel weer los en ik zal vandaag op de Sprint misschien wat meer pijn moeten lijden.

[heading size=4 style=underline]Andere race[/heading]Het weer was veranderd en dat maakte de race helemaal anders. Waar het gisteren windstil en best warm was, was het vandaag behoorlijk winderig en een stuk koeler. Tel daarbij bij op dat het zo nu en dan miezerde en de voorspellingen van vandaag niet veel goeds voorspelden… Gek genoeg was ik minder zenuwachtig dan gisteren. Misschien wel omdat ik wist wat me vandaag te wachten stond, omdat ik gisteren het parcours verkend had. Het enige waar ik me enigszins zorgen om maakte was of er veel frisse meiden in het startvak zouden staan die de Super niet gelopen hadden en dus het voordeel van soepele spieren hadden.

[heading size=4 style=underline]Kansberekening[/heading]Die zorg kon ik al snel van me afzetten. We stonden met nagenoeg dezelfde meiden in het startvak. Een paar frisse meiden,  maar ik miste ook iemand… De nummer 1 van gisteren. De zorg maakte plaatse voor een gedachte die ik zo snel mogelijk aan de kant zetten: ik kan deze race winnen! Ik schrok er zelf van! De adrenaline begon al door mijn lijf te gieren. Dat vuurtje werd ook direct weer geblust toen de regen met bakken uit de hemel stortte terwijl wij naar de toespraak van Spartan Phil luisterden. Doorweekt! Nat tot op het bot! Nu kon ik burpeeloos deze race doorkomen wel vergeten. Natte monkeybars zijn voor mij niet te doen. Maar als ze mij niet lukken, dan lukt het de anderen ook niet. Na je eerst maar es daar zien te komen.

[heading size=4 style=underline]Controleren[/heading]In de stromende regen gingen we op weg, maar ik was blij dat het snel stopte met regenen. Ik liep al snel in 2e positie achter een Ierse en met Jennifer op mijn hielen. De top 3 leek al wel bepaald. We bleven redelijk dicht bij elkaar lopen en het geslinger van de eerste kilometer met het A-frame, OUT en muurtjes. Waar we gisteren de grote lus op gingen, liepen we nu rechtstreeks door naar de heuvel waar we tijgerend onder het prikkeldraad doorgingen. Ik lag vlak achter Jennifer, de heuvel weer naar beneden, de drankpost sloeg ik over. Ik wilde geen tijd verliezen op de twee meiden voor me. Door naar de multirig. De Ierse was al over de helft toen Jennifer en ik tegelijk aan kwamen. Doordat ik een ring oversloeg maakte ik een voorsprong op Jennifer, terwijl voor mijn neus de Ierse uit de laatste ring viel. WAT!?? Alsof er nog geen adrenaline genoeg door mijn lijf raasde kreeg ik nu nog een boost. Ik sprintte weg van de multirig en lag nu 1e in de race. Nu zorgen dat ik de race kan blijven controleren en het gas ging weer open. Zoveel mogelijk tijdwinst maken om eventuele burpees op te kunnen vangen. Ik verwachtte namelijk nog een serie burpees te moeten doen bij de monkeybars en de Spear Throw.

[heading size=4 style=underline]For the win[/heading]Ik haalde al flink wat dames en ook heren in van de eerdere startheats, ik liep op wolkjes. De Sandbag Carry ging in een drafje en omdat ik gisteren al rustig door de trenches was gegaan wist ik precies waar het diep genoeg was om er in te springen.
Niet alleen tijdwinst, maar ook veel lol met al dat geplons. Over de Slippery Wall en niet in een drafje maar in volle galop verder over de racecourse. Het einde kwam in zicht en achterom kijkend had ik al een aardig gat geslagen met de andere dames uit mijn heat. Ik zag ze nergens. Maar geen risico nemen en volle bak door. De monkeybars en wtf! Ik haalde ze! De wind had er voor gezorgd dat ze al aardig droog waren. Mazzel!! Touwklimmen, Balance Beam, Sled Drag, Fire Jump, ik had ondertussen het idee geparkeerd te staan. De combinatie van kracht en mijn longen uit mijn lijf lopen had mijn batterij finaal leeg getrokken. De Spear Throw. De laatste kans op burpees. Ik pakte de speer, richtte, gooide… raak!
Meteen had ik weer energie voor 10 en ik sprintte door naar de Z-wall, begon met mijn euforische overwinningsdansje naar de Hercules Hoist, trok dat ding al dansend en lallend de lucht in, smeet mezelf over de Vertical Wall en WON deze race! En dit keer bewust in plaats van denkende dat er nog 20 dames voor me zaten. Wat een geweldig gevoel! Nog mooier: ik was ook nog eens overall 1e van alle Age Group dames.

[heading size=4 style=underline]Leading position[/heading]Spijt van dat ik gisteren de Super heb gelopen? Alle twijfel daarover was verdwenen. Alle spierpijn trouwens ook. Adrenaline en euforie vierden hoogtij. Wat een heerlijk gevoel om de race zo te domineren en burpeevrij te racen. En het podium betreden, terwijl Nayibe ook nog eens op een mooie 3e plek stond was natuurlijk helemaal gaaf!
Nog mooier: ik sta nu ook (evenals in de DACH-serie) aan de leiding in de UK & Ireland serie. Ik hoef de volgende race alleen maar te finishen om verzekerd te zijn van Spartan WK kwalificatie en als ik de andere 2 dames in de top 3 voorbij blijf in de race win ik de serie nog ook! Een heel mooi vooruitzicht en ik ga maar vast mezelf oriënteren op vliegtickets, verblijf, etc.
Maar eerst nog even vakantie vieren in het mooie Ierland. Een welverdiende vakantie!

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

error: Content is protected !!