Heuvelrugloop Maarn 2009

De afgelopen week was een fantastische week! Na de marathon van afgelopen zondag heb ik alleen maar genoten van een euforisch gevoel en veel spierpijn de eerste 2 dagen! De training van woensdag heb ik dan ook gebruikt om de benen een beetje los te lopen, want man die voelde nog zwaar aan zeg!

Maar dan komt de Heuvelrugloop in Maarn er weer aan. Vaste prik om daar jaarlijks de 4,2 km te lopen en vorig jaar vroeg ik me al af of dat haalbaar zou zijn, nog geen week na de marathon. En die vraag is me bijgebleven… Tot zaterdag aan toe. Het was dus echt even afwachten hoe ik uit de marathon zou komen en me zou voelen en pas zaterdagmiddag besloot ik definitief om mee te doen.
Dus om half 6 richting Maarn, waar het startnummer opgehaald werd in de sporthal en van daaruit richting het 5 mei-plein, waar als van ouds weer heel veel lopers van LGAS te vinden waren.

De eerste groep lopers startte om 19.00 uur voor de halve marathon en de 10 km. Een grote groep lopers met veel bekenden. Zo liep op de halve marathon trainingsmaatje Petra haar debuut, deed Snelle Rijk een poging voor de overwinning en liep ook fysio Ronald mee voor een scherpe tijd.

De 4,2 km startte 20 minuten later. Door omstandigheden werd de route voor de 4 km enigszins ingekort. Het was niet anders, maar helaas was hierdoor een goede vergelijking met vorig jaar niet mogelijk. Ik liep de 4,2 km na een bruiloft (lees: nog dronken) toen in 18.40. Weliswaar een pr, maar dat moet sneller kunnen. De benen voelden vandaag goed, dus ik wilde dit jaar toch wel onder de 18 minuten uitkomen. Mijn streeftijd daarmee wel aangepast. De eerder gestelde 17.30 (ik had destijds even geen rekening gehouden met de marathon de zondag ervoor) leek me toch aardig ver gezocht.
Het startschot ging en met een mooie uitgangspositie bleef ik redelijk uit het gedrang. Het ging onder het spoor door, linksaf en vlak buiten het dorp rechtsaf de camping over. Het nieuwe stuk dit jaar en redelijk zwaar. Onbekend terrein, ongelijke stukken, wat konijnenhollen, maar wel gezellige campinggasten! Ik lag 3e vrouw, achter Iris van der Veen en de voor mij nog onbekende Sanne Sibbald. Het tempo lag voor mij aardig hoog. Ik was benieuwd of ik dit vol kon houden. Gelukkig kon ik aanhaken bij een klein groepje en zo liepen we over de Maarnse Grindweg terug de bebouwing in. Langs de route kwam ik trainingsmaatje Liselotte en ook Ellen tegen, die me de laatste kilometer door schreeuwden. Man, ik had het zwaar! De benen wilden wel, maar de ademhaling was hoog! Het tempo bleek ook hoog te liggen! Met een eindtijd van 16.55 netto over 4 kilometer kwam ik als 3e vrouw over de finish. En ik mag heel erg tevreden zijn met deze tijd! Even snel doorgerekend had ik op de 4,2 km namelijk een tijd gelopen van 17.46. Dat is zo ongeveer een minuut sneller dan vorig jaar, ruim onder de 18 minuten en zelfs in de buurt van mijn eerder ondoordachte streeftijd van 17.30! En ook weer een podiumplek!

Vlak na mijn finish kwamen ook de eerste lopers van de 10 kilometer binnen. Overall werd Aart Stigter 1e en bij de vrouwen finishte Carina Rodd uit Dubai (Maarn goes international!!) in een hele mooie tijd van 42.10 vlak voor loopmaatjes Inge en Ellen.
Het was vervolgens even wachten op de halve marathon lopers. Het lukte Snelle Rijk niet om 1e te worden. Die plek ging naar een van de Zeeuwse lopers, die met een grote groep aanwezig waren, in een tijd van 1.17.42. Maar wel een mooie 2e plek voor Snelle Rijk en met 6 blonde en bruine dames als dank voor het haaswerk bij de marathon werd de kleine teleurstelling omgezet in een brede lach.
Het was even wachten op de 1e dame, maar in 1.30.07 kwam Angela de Boer ongelooflijk fris over de finish! En ook Petra, in haar eerste halve marathon, kwam binnen. Als 4e vrouw overall en 1e in haar categorie met een hele mooie tijd van 1.48.30!! Wat een debuut!
Er werden door de lopers van LGAS en de Zeeuwen flink wat prijzen in ontvangst genomen onder het genot van de nodige B(ier)B(ier)B(ier)’s. Het was nog lang gezellig in het Maarnse.

En nu? Even niets gepland. Lekker relaxt wat sporten. Wat meer mountainbiken en naar de sportschool en even een paar weken wat minder lopen… Minder lopen… ai… ben door al dat trainen voor de marathon alleen maar verslaafder geworden!! Hopelijk valt het afkicken niet te zwaar…