Heuvelrugloop Veenendaal 2010 • Run Andrea Run

De afgelopen maanden heb ik een beetje uit de losse pols wat wedstrijden gelopen. Een 5000 op de baan, een veldloopje, nog even een halve marathon erbij en afgelopen donderdag een 800 meter. Wat pr’s hier en daar verbeterd, verpulverd, geevenaard of bij lange na niet gehaald.

Dat is me niet in de koude kleren gaan zitten. Daarom een afsluiter voor de periode waarin ik hapsnap even een loopje hier of daar deed… Het wordt tijd om me te gaan specialiseren. En dat wil ik doen op de 800 meter en wellicht de 400 meter. Dus nu nog los in Veenendaal, waar ik me op het laatste moment inschreef voor de 25 kilometer…

Mooi loopweer, mooie route, bijna naast de deur, geen last van de 800 meter van afgelopen donderdag en veel bekenden. Niet zo gek dat ik me van de week bedacht om toch maar deel te nemen aan de Heuvelrugloop. Maar waarom dan 25 kilometer? Deed ik vorig jaar ook in voorbereiding op de marathon. Het is een uitdagend parcours met 300 hoogtemeters, mooie uitzichten en gewoon genieten. en ik heb er een handje van om de dingen te doen, zoals ze in mijn hoofd op komen.

Om half 12 richting Veenendaal, daar ingeschreven voor de 25 kilometer en tot 12.45 de tijd om bij te kletsen met loopmaatjes van LGAS en bloggers Snellerijk en GertN, die gehaasd zou worden door Ilonka. Wombargs geksten liepen beide de 25 kilometer, alleen had Snellerijk een iets snellere tijd in gedachten. De tijd die Grijze Harrie in gedachte had sprak me meer aan en zo stonden we samen aan de start om zo rond de 2.14 te finishen. Zou mooi zijn, dat liep ik vorig jaar ook.

Na de start ging het via de straten van Veenendaal richting het bos, een lekker ontspannen tempo van zo rond de 5.20 de km.

Tot aan kilometer 10 liep ik met Harrie op, daarna moest hij helaas lossen. Voor mij ging het tempo iets omhoog. Ondertussen liep ik het gaatje met Ilonka en Gert dicht, waarna de routes voor de 15 en 25 kilometer zich splitsten en we elkaar succes wensten.

En toen werd het stil om me heen. Ergens ver voor me een paar lopers, ergens achter me ook. Gelukkig was het dit jaar wat makkelijker om de route te vinden en zo kon ik genieten van de vele stijgende meters. Man dat was best wel pittig! Maar met een beetje doorboemelen werden er hier en daar nog wat lopers ingehaald. Kilometer 20, de benen waren al best wel zwaar. Gelukkig ging het parcours vanaf hier eigenlijk alleen nog naar beneden. En zo kwam ik weer in de bewoonde wereld van Veenendaal terecht. Zelfs een versnelling voor een snelle laatste kilometer zat er niet meer in, maar met een tijd van 2.08.06 kwam ik over de finish en was daarmee een heel stuk sneller dan geplanned, ruim 6 minuten sneller dan vorig jaar (2.1.4.47) en dit jaar niet de enige vrouwelijke deelnemer op de 25 kilometer!

Ik kwam als 2e over de streep en werd door een delegatie familie joelend binnen gehaald. Wat een ontvangst!

Ondertussen kwam Harrie bebloed over de streep. Door een valpartij op km 19 een flink geschaafde knie, die vakkundig werd verpakt door de EHBO.

Het was even wachten op de prijsuitreiking, omdat nog niet alle vrouwen binnen waren.
En tja, denk je niet de enige vrouw te zijn, maar ik kwam toch eenzaam en allenig op het podium te staan. Toch weer de enige in mijn categorie! Toch wel knap om zowel 1e als laatste te worden. Het was in ieder geval een staaltje dat ik nu al 2 keer op rij voor elkaar heb gekregen daar in het Veenendaalse.
Ook Snellerijk mocht het podium beklimmen. Hij werd 3e bij de senioren, achter blogger Ronnie en twitteraar Harry.