In een Flow

Hoe veel mazzel kun je hebben? Via Womenon won ik een prijsvraag, waarmee ik een startbewijs voor Flow ladiesrun in Eindhoven won. En een paar Brooks schoenen! Helaas kon ik niet bij de slimlopen-clinic aanwezig zijn, omdat ik toen in Berlijn zat. Maar dit prijzenpakket was echt een cadeautje. Hoe leuk is het dan dat dat cadeautje leidt tot een podiumplek. En nog leuker: ik liep mijn 1 week oude pr al weer naar de knoppen!

[heading size=4 style=underline]Revenge[/heading]Eindhoven ligt niet naast de deur en ik zat zondagmorgen al vroeg in de auto richting de Genneper Parken. De Fontys Sporthogeschool was de locatie waar alles plaats zou vinden: een ladiesrun van 5 of 10 kilometer met zo’n 1.000 deelneemsters, die allemaal zouden gaan lopen, because we are girls! Plan Nederland zet zich in tegen het misbruik van meisjes en een deel van de opbrengst van Flow gaat naar Plan.
Nu ben ik zelf niet helemaal happig op deze segregatie in de loopsport, maar eerlijk is eerlijk, Flow staat als een huis en je loopt nog voor een goed doel ook! Een schitterende locatie met meer dan genoeg sanitaire voorzieningen (lees: ook veel, heel veel, warme douches), een afwisselend en uitdagend parcours en de Brabantse gezelligheid. Ondanks dat ik vroeg aanwezig was, ging de tijd supersnel, omdat ik overal stond te babbelen. Dus snel omkleden en inlopen. De warming up werd op het voetbalveld verzorgd door Annamarie Thomas, ambassadrice van Plan Nederland, maar ik loop liever voor mezelf los. De benen voelden wel ok, al had ik de hele week door getraind en niet echt rust genomen in aanloop naar deze 5 kilometer. Toch had ik als doel revenge te nemen na het gedoe met het startnummer van vorige week. Dat betekende voor vandaag een pr en een podiumplaats. Toen ik vooraan bij de start stond, kwam daar toch even een flinke twijfel over een podiumplaats, toen bleek dat ik op de rij stond met Ruth van der Meijden en Janneke Videler. Welke snelle dames waren er nog meer?

[heading size=4 style=underline]Achtervolgingswaanzin[/heading]Na het startschot was de volgorde eigenlijk al direct bepaald. Ruth verdween meteen uit het zicht. Voor mij liep Janneke en ik volgde in het kielzog van de 3e dame, Evelien te Rietstap.

De eerste kilometer ging volgens planning van 3.59 min. Toch stond er best wat wind en dat merkten we en vooral dame nummer 3. Haar tempo ging heel langzaam aan een stukje naar beneden. Ik vond al dat ik te ontspannen liep en zag tot mijn schrik een te hoge kilometertijd. We begonnen toen net aan onze 3e kilometer. Het was nu of nooit, erop, erover en door. Maar de benen zaten toch een beetje voller dan vorige week zondag, toen ook een stoot adrenaline meewerkte. Toch maakte ik me los van Evelien, maar ik hoorde achtervolgende voeten van niet 1, maar zeker 2 loopsters….shit… Het zou me niet gebeuren dat ik ze uit de wind hou en ze me bij de finish pakken? Bij 3,5 kilometer draaiden we het park uit en liepen we al terug richting het finishgebied. Eeehh… klopte de afstand wel? Ja dus, we moesten nog een lus en ik was ondertussen al aan het versnellen. Oei, dat moest ik nu dus nog een halve kilometer vast zien te houden en de loopsters achter me hijgden nog steeds in mijn nek. Stukje bij beetje verhoogde ik het tempo en 250m voor de finish was ik ze kwijt. Ja duuuuhhh… logisch! Het waren 2 loopsters voor de 10 kilometer die niet met mijn eindspurt meegingen! En zo werd ik 3e in… opnieuw een pr! Dan kom je blij over de finish!

Een tijd van 20.12 min mag ik nu noteren en daar ben ik enorm blij mee! Want ook dit parcours was niet gemakkelijk met veel bochten en bruggetjes. Onze opstelling bij de start, was ook hoe we finishten! En daar ben ik behoorlijk trost op! Sta toch mooi op het podium met Ruth en Janneke!

[heading size=4 style=underline]Podium[/heading]Na de finish ontving ik een mooie Flow-medaille en een kaartje voor mijn 3e plekje. Ik plofte lekker in het gras neer onder een warm stralend zonnetje om te rekken. Vervolgens even uitlopen en daarna zocht ik de douches op. Wat een luxe. Het waren er heel veel en vroeg finishen betekent dat je uit die vele douches kan kiezen. En ze waren nog warm ook!

Dus fris en fruitig kon ik me richting de prijsuitreiking begeven. Dat was een gezellige boel met alle prijswinnaars van de 5 en 10 kilometer, terwijl DJ Miss Nine lekkere muziek uit de boxen liet knallen. Als prijs ontvingen we een mooie bos bloemen en een bord van Kunst & Ko, beschilderd door kunstenaars met een verstandelijke beperking. Super origineel en heel erg leuk! Die krijgt een mooi plaatsje!

Na de prijsuitreiking zou er nog een afterparty zijn, maar helaas begaf de geluidsinstallatie het. Dus na wat nakletsen met Ruth van der Meijden en Annamarie Thomas ging ik ook maar op weg naar huis, blij met mijn nieuwe pr. Maar hoe lang die blijft staan…?

Deze eerste editie van Flow ladiesrun stond als een huis. Mijn mening over zo’n dames aangelegenheid moet ik toch bijstellen, want ik moet eerlijk zijn: het was supergezellig en een stukje minder hectisch bij  de start. Sterker nog, de bescheidenheid van de meiden zorgde ervoor dat we gemaand werden om eens tot de startstreep op te lopen! Jammer van de geluidsinstallatie, waardoor er voortijdig een einde kwam aan het feestje, maar de wedstrijd zelf was heel strak georganiseerd. Complimenten! En volgend jaar? Ben ik er waarschijnlijk weer bij!

(Foto’s met het Womenon-logo, de header en het filmpje komen bij Womenon van de website. Twee foto’s van Dichtbij.nl.)