Koploop Amerongen 2010
Met zo’n baanseizoen achter de rug vergeet je bijna wat crossen is. Ik had me tot nu toe ook even helemaal niet bezig gehouden met wegwedstrijden en crossen i.v.m. het baansiezoen dat bij mij eigenlijk nog tot half oktober door zou lopen. Tussen neus en lippen door werd tijdens de training in Amerongen even gevraagd of ik ook de Koploop zou lopen. Shit… das waar ook, de Koploop… En die wil ik niet missen!! Een supermooi parcours door het trainingsgebied waar ik zaterdagochtend mijn kilometertjes loop. Ook een zwaar parcours, met 2 pittige klimmen en een lange afdaling op de Kopselaan. Mooi dus. En mooi is gaaf. En gaaf wil ik niet missen!
Zaterdag 23 oktober dus geen training, maar de Koploop. Alleen dat *^$^&%&$ kuitbeen… ik word er Gallisch van!! Niet alleen weer uit z’n voegen geschoten, maar ik had er met wandelen en stilzitten ook flink last van. Grote twijfel dus of ik überhaupt wel moest starten… Maar koppig als ik ben: ik was warm genoeg aangekleed om het parcours eventueel wandelend af te leggen.Dus ingeschreven voor de 5 km en niet voor de 10 km zoals anders. Ik heb toch nog iets van verstand.
Tegen 2 uur stonden we met een meute lopers aan de start in de harde snijdend koude wind en het begon te miezeren. De start was al verplaatst vanwege de modder op de Kopselaan… Met z’n allen dicht tegen elkaar en springen hield ons enigzins warm. De sfeer was geweldig, maar wat wil je als je daar met al je loopmaatjes staat te blauwbekken? Het belooft een mooie cross te worden. De omstandigheden waren perfect!
Om 2 uur het startschot. En via het pad tussen de akkers door ging het naar het bos. Even een lastig stuk, omdat het aardig smal was en iedereen elkaar wilde inhalen. Het bos in, heuveltje over en links richting de tarwevelden. Een sliert lopers had zich al gevormd en met een bocht rechtsaf het bos in begonnen we na 1,5 km de klimmen. Hijgend aangekomen boven op de Amerongse Berg ging het weer rechts, links, rechts en links. Naar benee, benen los, gaan! Hee maar moeten we daar rechtsaf het ruiterpad op in plaats van verder naar benee? Dat betekent dat de 2e klim met de helft korter is dan waar ik me mentaal op voor had bereid! Meevallertje! Een vrouw voor me werd nog ingehaald, naar boven de berg weer op. Kuiten verzuren, longen piepen, maar boven aangekomen is er nog maar 1 weg. En dat is naar beneden! Met weer een paar bochten ging het de Kopselaan in volle vaart naar beneden, heerlijk! En ik kon onderaan afbuigen naar de finish. Nog een stukje tegenwind te verduren, maar ik kon nog aanzetten.Als 3e kwam ik in een tijd van 22.46 kwam ik over de finish. Ok, het parcours was iets te kort, maar ik kan niet anders zeggen dan dat ik lekker gelopen had! En het gekke was dat ik van dat kuitbeen totaal geen last heb gehad! Totdat ik weer begon te wandelen… Gelukkig was de fysio ook aanwezig en die had al aangegeven na de Koploop even te gaan pielen aan dat kuitbeen.
Na een warme choco met Snelle Rijk, een klik van het kuitbeen een een onverwachte 2e plek, ging ik huiswaarts voor een warme douche. De eerste cross zit er op. De uitnodiging voor de volgende is in de pocket: 4 december in de achtertuin van Snellerijk in Woudenberg een ware blubberrun!! Daar zal een douche ook uitkomst bieden…
