Wedstrijd

Nailed it though… 2 and 3 down!

Ik had stiekem als doel om met drie medailles van het OCR WC naar huis te komen. Maar doordat ik de hoofdafstand van 15 kilometer op zaterdag niet besloot te lopen, werd dit een onmogelijke opgave. Ach, twee medailles mee is ook mooi! Of toch…?

[heading size=4 style=underline]Teamies![/heading]Doordat ik vrijdags alleen de short course had gelopen was ik fit. Fit om het Teamevent te rocken met teamies John en Dan. John is een Nederlandse racer van Team Dutch Adaptives en Dan een Amerikaanse jongen. Wij zaten een paar weken terug alledrie omhoog omdat we nog geen team hadden en dit soort events zijn het leukst om te doen met een groepje onbekenden. Althans… dan tel ik vorig jaar niet mee…
22552847_10155912290492502_6490307981914121792_nJohn zou het onderdeel Speed doen, ik Strength en Dan Technique, waarna we gezamenlijk de hoge muur over moesten. John en Dan hadden zaterdag wel gelopen en vermoeid en Dan zelfs lichtelijk geblesseerd aan beide armen. Toch wilde hij het technische onderdeel doen en zo stonden we ongewijzigd aan de start.

[heading size=4 style=underline]Load carry[/heading]Ik moest daarvoor naar de wisselzone tussen de ramp in het dorpje en de farmer’s walk de skihelling op. Vóór ons waren de heren- en damesteams gestart en wij waren de derde heat met de co-ed teams. Het duurde even voordat John in zicht was. In de tussentijd vermaakte ik me met de glijpartijen van de racers die al aan het eerste onderdeel van Strength gestart waren. Ik was niet van plan ook maar iets van risico te nemen, dus toen ik de timebib van John kreeg wandelde ik met mijn zakken zand omhoog en wandelde net ietsje vlotter weer naar beneden en probeerde de zakken zo min mogelijk neer te zetten. Vervolgens glibberde ik over het parcours richting La Gaffe, waar Dan aan de beurt was, om vervolgens weer de bib te wisselen en ik aan de wreckbag carry kon beginnen.
59ed992c6701de2811de753c-oOok dat ging soepel, gestaag en zonder valpartijen. Dan was weer aan de beurt en kreeg alle technische combinaties voor de kiezen. John en ik konden langs het parcours met hem meelopen en aanmoedigen. Dat had ie nodig ook, want door zijn pijnlijke armen kwam hij al niet door de eerste multirig en verloor zijn bandje. Hij probeerde zijn hoofd niet te veel te laten hangen, maar ook het volgende obstakel leverde hem een aantekening op. Stiekem had ik gehoopt dat wij onze onderdelen hadden gewisseld. Ik was nog aardig fris en fruitig en mijn pees in de arm was ook al weer rustiger.

[heading size=4 style=underline]A wall too high[/heading]Uiteindelijk kwam de hoge muur in zicht. Waar de andere dagen nog touwen hingen, waren die nu weg gehaald. Het idee van de dag: ik stond onder aan de muur, Dan zou vervolgens op mijn schouders klimmen en John via ons naar boven over de muur heen.
59ed81c26701de2811de6317-oHij had namelijk het minste grip omdat hij een onderarm mist. Vervolgens zou Dan aan John en het touw blijven hangen, zodat ik me via zijn voeten omhoog kon trekken en naar boven kon klauteren. Het idee was goed. De uitvoering minder. Zodra John over de muur was, verdween de druk van de voeten van Dan van mijn schouders. Ik keerde me om en wilde me aan de voeten van Dan omhoog gaan werken, maar die voeten verdwenen ineens heel rap over de rand van de muur… Gevolg: twee teamies stonden al boven ik stond nog beneden! KAK!
59ed82096701de2811de6347-oDan hield het niet meer met zijn armen en daardoor was ik op mezelf aangewezen. Ik probeerde het met een aanloop, maar liep eerder door de muur dan er tegenop. Via gaatjes van de touwen mezelf omhoog trekkend kwam ik wel iets van de grond, maar niet ver genoeg om ook óver die muur te komen. Uiteindelijk moest ik mijn meerdere in de muur erkennen en via een voetje van een andere deelnemer (dit is officieel hartstikke verboden) kwam ik toch nog boven. We finishten en kregen onze medaille uitgereikt. Two down! En die derde dan?
59ee77666701de2811dee1da-o
[heading size=4 style=underline]Charity run fun[/heading]Op dit moment had ik nog niet de mogelijkheid overwogen om ook nog de charity te lopen, maar vriendlief was door de organisatie uitgenodigd om in de crewheat mee te lopen, als allerlaatste heat. Coach Pain deed voor de laatste keer zijn werk en nog voordat ze van start konden, waren ze doorweekt van de burpees en pushups in de plassen. En dat terwijl de startboog begon in te storten en ik samen met een paar andere mensen probeerde de boog met de vlaggen nog enigszins omhoog te houden. Ik hoorde van een aantal allerlei alternatieve mogelijkheden om te finishen, wat mij op een idee bracht. Dat steile gladde deel, wat nog een stuk gladder was geworden, omdat het onophoudelijk regende, wilde ik overslaan, maar ik wilde wel graag nog de technische onderdelen doen! Dus zo stond ik, in poncho over mijn racekleding, klaar bij de ramp om het parcours op te springen als vriendlief voorbij kwam. En daar ging ik dan! Met poncho wapperend om me heen, terwijl vriendlief de wreckbag als slee gebruikte om beneden te komen en ik op de poncho er achteraan gleed, gierden we het uit. Het parcours was niet om aan te zien! Helemaal aan gort, kapot gelopen en spekglad. Bij de technische onderdelen gebruikten we ‘alternatieve technieken’ om de bel te halen. Bij elkaar op de schouders maar ook de ‘vliegsimulatie’ werd toegepast, wat bonuspunten opleverde voor de uitvoering. Het had in de verste verte niet meer met obstacleracing te maken, maar stiekem was de medaille die we bij de finish uitgereikt kregen wel de leukste van dit weekend!
IMG_20171015_170707

Zeiknat met modder tot in de bilnaad zochten we onze droge spullen op. Na het teamevent waren de meeste mensen al naar huis vertrokken en het was heel rustig in het dorpje. Wat een contrast! De drukke, verwachtingsvolle sfeer van een paar dagen eerder en het nu bijna lege en van voldoening zuchtende wintersportstadje. Een fantastisch avontuur ten einde. Letterlijk, want wij moesten ook onze spullen inpakken, omdat we de volgende dag weer terug zouden vliegen naar huis.

More to read:
Where is number two?
– One down… at OCR WC

Laat een antwoord achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

error: Content is protected !!