Wedstrijd

NK veldloop gemeenten 2012

“Terug naar de start”. Na 24 jaar, is de 25e editie van het NK veldloop gemeenten terug op de plek waar het destijds allemaal begon: het Noord-Hollands duingebied in Heemskerk. En voor mij was dit al weer de 10e keer dat ik mee deed. Sinds ik bij gemeenten werk heb ik 1 keer (2005 Emmen) verstek moeten laten gaan, omdat ik een gebroken voet had. En vorig jaar liep bijna in de soep, vanwege de slijmbeursontsteking in de knie.

Dit jaar waren de voorbereidingen beter. Rinus had daags voor het NK de route al hardlopend vastgelegd. Het parcours lag er prima bij met 2 hele kleine heuveltjes. Als je Amerongen gewend bent, kijk je van een pukkel niet op. Met een mooie opbouw in de afgelopen weken in de trainingsomvang en een groeiend zelfvertrouwen was ik vastbesloten weer een podiumplek te bemachtigen. En eigenlijk lag het doel nog iets scherper: 1e worden in een tijd onder de 40 minuten…

Met loopmaatje en collega Alwin ging het rond een uurtje of half 9 richting het noorden. De drukte op de weg viel enorm mee en na vriendlief opgepikt te hebben in Zaandam, arriveerden we om 10 uur in de sporthal in Heemskerk.
Op aanraden van Rinus parkeerden we bij hem in de wijk, wat ons heel wat gewandel kon schelen… Mits ik de auto dan wel een paar straten verder had geparkeerd… Hoe dan ook, we waren er! De startnummers werden bij de tafel van de gemeente Utrecht uitgedeeld en deze ruimte werd meteen als kleedkamer gebruikt. Ondertussen was Rinus ook in tha house.

Een uurtje voor de start was het tijd om met de warming up te beginnen. Omdat we net een paar mensen zeiknat geregend binnen hadden zien komen, koos ik voor mijn lange tight en het shirt van Utrecht. Nog even een jasje aan tot aan de start, die later vervangen kon worden voor de vuilniszak.
Het inlopen kon mooi naar de startlocatie, die zo’n 1,5 km verder van de sporthal lag. De regen was overgegaan in hagel. Hagel? Ja hagel!! En laten er nu ook geen dixies bij het startgebied staan! Die werden net aangeleverd door de portopoepieman, maar ik had geen zin daarop te wachten dus maar de bosjes in. En aangezien de 6 km lopers allemaal al hadden gelopen zal ik ongetwijfeld niet de enige geweest zijn…
In ene hoorde ik van alle kanten mijn naam. Mijn ouders waren ook gearriveerd en zochten een mooi plekje bij de start/finish. En ook Ming, die ik na jaren van mislopen op de veldlopen, nu eindelijk wel tegen het lijf liep!
De temperatuur was wat lager dan verwacht, en dicht tegen elkaar stonden we te wachten op het startschot. Eerst moest de portopoepieman met zijn truck aan de kant. Ondertussen werd ik gespot door Maurice. Toen die aan de kant was werden we op weg geknald. En dat nam een loopster wel heel letterlijk door binnen 100m vlak voor mijn neus recht tegen de vlakte te gaan! Ik kon haar net ontwijken en Alwin hielp haar overeind en vond weer aansluiting bij me.
We gingen de eerste bocht in en wie hing daar nou in de boom?? Juist ja Rinus!! en dat leverde een paar fraaie plaatjes op. En Rinus zou zich op meerdere punten laten zien.

 

Op de fiets croste hij door het bos om ons bij ongeveer iedere bocht aan te moedigen! Geweldig! Zo’n enthousiaste supporter heb ik nog nooit meegemaakt!
De 2 klimmetjes in het parcours lagen in de eerste 5 km en stelden weinig voor. Toch in combinatie met de kou, regen en wind was het prettig weer de beschutting van het bos in te kunnen.

 

 

Door de striemende regen en de koude wind ging het verder. Ook de gemeente Helmond liet zich weer horen met hun eigen encalve van een dag midden in de duinen. Ieder jaar wordt bij de veldloop een gebied afgebakend, waar alle lopers door de gemeente Helmond lopen. Voorzien van bord met de gemeentenaam, een grote tent en de nodige vrolijkheid worden alle lopers hier aangemoedigd.

We waren over de helft. Doordat er geen kilometeraanduiding was, had ik geen idee hoe hard de kilometers gingen, maar we liepen behoorlijk vlak met een gemiddelde van ongeveer 4.30 p/km. En enerzijds was ik daar, zeker gelet op de omstandigheden, blij mee. Maar anderzijds zou ik het met dit tempo niet redden om onder de 40 minuten te komen.
De laatste kilometers gingen ook zeker niet makkelijk. De ademhaling werd zwaarder en de laatste paar 100m die over grasland ging, zat een echte versnelling er ook niet meer in. Ondanks de aanmoedigingen van Alwin. Jammer want ik eindigde hierdoor echt vlak achter vrouw nummer 6 in een eindtijd van 41.23. Nu dus als 7e in de eerste run van de 9 km, waarin 3 categorieën strijden om de titel NK.

Het plenste van de regen en mijn ouders, die waren komen kijken vertrokken naar huis. En na een ongelooflijke hoestbui liepen we uit richting de sporthal, gevolgd door een natgeplenste vriendlief en Rinus. Voor 4.000 ambtenaren waren de sanitaire voorzieningen lang niet toereikend. Niet alleen de wc’s waren te beperkt, ook de douches waren er veel te weinig. Dan maar ff snel een natte lap over mijn gezicht, borstel door het haar en droge kleren aan.

Het was vervolgens nog een flinke tijd wachten op de uitslagen, maar uiteindelijk waren de uitslagen via internet op te vragen en bleek ik alsnog 2e in mijn categorie te zijn! Gaan we weer…. de eeuwige 2e plek op het NK Veldloop, op 2010 na… Al met al niet de gestelde doelen gehaald maar ik ben realistisch genoeg om met deze 2e plek en de eindtijd blij te zijn. Dus met een grote smile werd de medaille in ontvangst genomen.

En toen waren we beakaf. Met de auto ging het in de stromende regen terug richting Zaandam, waar we bij vriendlief die heerlijke warme douche konden nemen. Het leek ons beter na de spits terug te rijden, dus de Chinees werd besteld. En nu zit ik moe, voldaan en eigenlijk zonder zere benen of andere pijntjes een hete thee naar binnen te genieten. Al voorgenietend van de leukste manier van herstellen: morgen een dagje sauna!

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

error: Content is protected !!