Run4Polio vliegbasis Soesterberg

In december 2008 werd de vliegbasis Soesterberg gesloten. Ter afscheid werd toen een loopwedstrijd georganiseerd over de startbanen. Helaas was ik toen geblesseerd en heb ik in de ijzige kou mogen genieten van die kilometers lange sliert lopers die over de verlichte startbanen stroomde. Hoe graag had ik toen mee willen lopen..

Dus toen bekend werd dat er dit jaar weer een wedstrijd ten behoeve van de strijd tegen polio op de startbanen werd georganiseerd, wist ik niet hoe snel ik me in moest schrijven! De startbaan op en lopen voor het goede doel: altijd een goede combi!
En vandaag stond ik dus aan de start. Minder fit, minder gemotiveerd en met minder spanning dan anders. Vandaag zou ik er een duurloopje van maken . Eindtijd? Boeien!! Na ja… das toch niet helemaal waar… maar….boeien!

De auto werd geparkeerd naast de startbaan en ik had mazzel dat ik daarmee toch redelijk dichtbij de start stond. Allereerst het startnummer opgehaald, het startterrein verkend met de nodige en onmisbare babbels, toiletbezoek en snel even omkleden bij de auto. Het inlopen ging wel lekker maar hier en daar waren wat gladde stukken en mijn knie is toch iets gevoelig (denk de laatste tijd bij ieder pijntje of kriebeltje dat er wat aan de hand is, om gek van te worden!). Oppassen dus.
De omstandigheden waren verder super! Rond het vriespunt en nauwelijks wind. De startrbanen nog leeg, een grote meute lopers, de trainers aanwezig en wat loopmaatjes die de 5 of de 10 km liepen. Wie in vorm was kon zo een pr lopen.

Om 13.00 uur werden we weggeschoten. Eindelijk beweging, want ik vroor al bijna aan de baan vast! Wat een geweldig gezicht om al die lopers over de startbanen te zien gaan! Al snel was het veld uiteen getrokken en liep er een lang gekleurd lint van lopers over het asfalt. En dan die cadans van roffelende voeten… hoe vet!!
De kou was al snel vergeten, Luuk kwam nog even op de fiets langszij, en de kilometers schoten onder de voeten weg. Kilometers lang rechtuit geestdodend? Niet bepaald! De snelste lopers kwamen ons alweer tegemoet lopen en de aanmoedigingen vlogen over en weer.

De eerste 5 km gingen in een tijd van ongeveer 26 minuten… Damn ik was echt aan het lanterfanten! Na ja, kan ik tenminste extra lang op die baan rondcrossen. Maar het tempo moest toch wel even wat omhoog.
We kwamen terug bij het start/finishterrein waar we de 2e startbaan op gingen en daar stonden mijn ouders aan te moedigen!
Deze baan was wat korter en met de laatste kilometers voor de boeg gooide ik het tempo nog wat omhoog. Met de meute toeschouwers in zicht en de geur van de stal en hete soep in de neus ging het richting de finish. En dat duurloopje eindigde toch even in een pittige eindsprint. Ik laat me toch zeker niet voorbij hollen in de laatste 100m? Eat my dust!

Vlug mijn jas gehaald en al snel richting de auto gegaan. Toch wel koud als je stilstaat! Moe? Neu… Voldaan? Tja… redelijk… En dat ligt aan het kunnen lopen voor een goed doel, niet aan mijn eindtijd. O ja… daar zou ik niet naar kijken…
Ondertussen hadden 2 loopmaatjes van AV Altis beiden een pr gelopen! Dus toch een beetje feest!