UCT Memorial 10 km roadrace, Cape Town
Na de 10 kilometer op Mouille’s Point werd het de dagen erna zo mogelijk nog warmer. De geplande 15 kilometer in Constantia op zaterdagmorgen heb ik daarom geskipt met het idee dat er op zondagmorgen 15 maart ook een 10 kilometer in Constantia op het programma stond.
De wekker ging dit keer om 5 uur, het lijkt wel uitslapen! Na een ontbijtje en het inpakken van de spullen ging het naar de Universiy of Cape Town, Middle Campus voor de UCT Memorial 10 km roadrace. De UCT ligt nog geen 15 minuten rijden bij mij vandaan aan de andere kant van de Tafelberg en was dan ook zo gevonden.
De wedstrijd staat in teken van 4 reeds overleden atleten die aan de UCT hebben gestudeerd en is een jaarlijks terugkerend evenement waar vooral veel studenten aan mee doen.
De registratie vond plaats in 1 van de universiteitsgebouwen en toen ik daar iets over 6 uur aankwam was het er al enorm druk. Zelfs zo druk dat er een rij van zo’n 100 meter stond om een temporary licence te bemachtigen! Met nog een half uur tijd voor de start, waarin nog de tas en wat overtollig gewicht gedumpt moesten worden, er nog wat aan gerek en gestrek gedaan diende te worden en ik liefst ook nog foto’s van de zonsopgang wilde hebben, werd het wel erg krap! Gelukkig een slimmerik die met een grote stapel licences vlak voor mijn neus kwam staan en ik dus binnen no time naar buiten kon.
De zon begon al op te komen wat voor een prachtige gloed op de heuvels in de verte zorgde.
Langzaamaan richting start waar het al erg druk was. Er werd een minuut stilte in acht genomen, waarna het startschot klonk en de stoet zich in beweging zette. Dit keer een mooie plek redelijk voorin.
Direct na de start ging het al omhoog het viaduct over, waardoor ik een mooi zicht had op de staart van lopers die net van start waren gegaan. De eerste 2 km ging het voornamelijk omhoog. Met een hike in de benen van de afgelopen week op de Tafelberg en de vooruitzichten dat een pr er niet in zat (de cocktails waren de dag er voor erg lekker en dit parcours was dus echt niet zo vlak als in Mouille’s Point) had ik geen zin om er vol in te knallen. Het ging de eerste kilometers dus lekker relaxed en kon ik genieten van de prachtige omgeving.
De route voer van het campusterrein van de universiteit door de omliggende woonwijk met regelmatig een mooie blik op de Tafelberg, die boven de lopers uittorende. En ook om me heen was genoeg te zien. Prachtige huizen, de supporters langs de weg en vooral het verkeer dat ook in deze wedstrijd weer langs kwam razen. De kilometers schoten er toch weer snel doorheen. Te snel naar mijn zin, ook omdat de route wat meer naar beneden begon te lopen. Met een flash back naar de afdaling van de halve marathon in Simons Town deed ik het nu wat voorzichtiger.
Een halve kilometer voor de finish ging het parcours weer omhoog richting de campus, waar de finish was. Een drukte van belang, een lekker eindsprintje waarmee ik nog net een andere dame voorbleef en tijd om uit te puffen. Een tijd van rond de 49.15, een minuutje langzamer dan Mouille’s Point. Toch wel opmerkelijk, omdat dit parcours veel heuvelachtiger was en ik het idee had toch veel relaxter gelopen te hebben. Had de starttijd van 18.30 op Mouille’s Point dan zox92n grote invloed op de prestatie? Schijnbaar wel dus. Toch wonderbaarlijk hoe omstandigheden zo’n invloed op je kunnen hebben, terwijl je het zelf nauwelijks door hebt.
Ook hier ontvingen we een mooie medaille, een bidon en een colaatje voor de energie. Mijn kaartje met nummer 285 werd in het bord geprikt (jeej eindelijk een keer op het bord!) en ik kon nog even genieten van de (voorlopig) laatste loop in Zuid-Afrika.
Voorlopig? Ja, er gaat een vervolg komen, dat is zeker! Hopelijk nog dit najaar! Ik heb enorm genoten van mijn maand in Kaapstad. Het voelt gewoon als thuis, een warm bad waar je ingedompeld wordt. Ben ik een paar jaar geleden al verliefd geworden op deze geweldige afwisselende en boeiende stad, nu ben ik mijn hart verloren. De mensen die ik heb ontmoet zijn stuk voor stuk fantastisch. Ik heb me in mogen zetten voor de gezondheid van vele mensen in het township Khayelitsha. Ik kan iedere dag weer genieten van de fantastische omgeving, het weer (ok, het kan ook een beetje aan de warme kant zijn), het eten, het slenteren door de stad, het struinen over marktjes en in leuke winkeltjes, het uitzicht uit mijn appartement… zo kan ik nog wel even door gaan. Ik heb nog te veel dingen niet gezien of gedaan. En daarom ga ik zeker terug komen.
Trouwens ook om nog wat meer medailles te sparen.