Weekly Queeste

Weekly Queeste #5 Obstaclerunning

Obstacle running wordt steeds populairder. Er gaat hier in Nederland bijna geen weekend voorbij dat er géén obstaclerun wordt georganiseerd (de wintermaanden even buiten beschouwing gelaten). Honderden mensen putten zichzelf uit, duiken in sloten, tijgeren door de modder, klimmen over onmogelijke hindernissen geholpen door anderen en overwinnen zichzelf. Wat bezielt die mensen? Wat bezielt mij? Want ja, ik ben een obstaclerunner. Ik ging weer op de Weekly Queeste tour.

[heading size=4 style=underline]Waarom?[/heading]Van Joyce kreeg ik een vraag over obstaclerunning. Toevallig viel die vraag samen met een artikel dat ik voor Prorun schreef. Karma! I love it!

Onlangs volgde ik zelf de helweek en deed een obstakelrun. Ik was positief verbaasd over het aantal mensen -en het aantal vrouwen wat meedoet aan die events. Die toch -laten we wel wezen- niet standaard erg comfortabel zijn. Ik vraag me dus af: waarom doen we dat? Meedoen aan obstakelruns? Banjeren door lokale riviertjes? Tijgeren door de modder? Het is leuk, i know! Maar waarom?

[heading size=4 style=underline]Stukje historie[/heading]Obstaclerunning is in 1987 ontstaan in Engeland. De Britse evenementenorganisator en veteraan Billy Wilson was de grondlegger van Tough Guy. Vervolgens waaide het over naar de VS, waar Tough Mudder één van de grootste obstacle events werd. Het duurde tot 2012 voordat in Nederland de eerste obstaclerun Mud Masters werd georganiseerd. Dat was het moment waarop ik met het virus besmet werd. Sindsdien kan ik geen sloot, modderpoel of hek normaal voorbij lopen zonder er met een verlangende blik naar te staren.

[heading size=4 style=underline]Wat is obstaclerunning?[/heading]Een obstaclerun kenmerkt zich doorgaans door een (grotendeels) onverhard parcours variërend van 5 kilometer tot marathon afstand of 24-uurs wedstrijd. De deelnemers moeten onderweg tientallen hindernissen nemen. Veel van deze hindernissen hebben een militair karakter, zoals tijgeren onder prikkeldraad door, klimmen over muren, evenwichtsbalken, etc. Bij veel obstacleruns is het element modder toegevoegd. Honderden meters stugge modder, waar je doorheen moet ploeteren en moddertrenches zijn bij veel deelnemers veruit favoriet. De diversiteit in een obstaclerun is een full body work out en vormt daarmee voor velen een mooie uitdaging.
Het aantal deelnemers is in een paar jaar tijd enorm toegenomen. Events zijn al ver voor aanvang uitverkocht en nieuwe events schieten als paddenstoelen uit de grond om graag een slaatje te slaan uit deze lucratieve business.
RunAndreaRun OCR WC
[heading size=4 style=underline]Soorten obstaclerunners[/heading]Grofweg kan ik twee verschillende soorten obstaclerunners onderscheiden. De funrunners en de ‘meer-gedreven-obstaclerunners’ (tja geef het beestje een naam). Eigenlijk verschilt obstaclerunning hierin niet veel van de wegwedstrijden, waarbij de groep recreatieve lopers vele malen groter is dan het aantal lopers dat een podiumplaats nastreeft. Opvallend is dat de meeste obstaclerunners hun basis hebben in het reguliere hardlopen en eens iets anders willen. Obstaclerunning spreekt voor veel mensen namelijk tot de verbeelding. Je hangt immers niet dagelijks in apenhang aan een touw boven een sloot en waarom al die modder? Je word smerig, hebt nog een week lang rouwranden onder de nagels, de wasmachine gaat stuk vanwege de hoeveelheden zand en de putlucht die van je afkomt is niet om over naar huis te schrijven! Je zou denken dat het vooral de mannen zijn die meedoen aan obstacleruns, maar bij ieder event zie ik meer en meer vrouwen. Zijn we niet meer bang om onze gemanicuurde nagels te breken, vies te worden, of vol op de kont te vallen in een modderpoel om van de blauwe plekken nog maar niet te spreken?
RunAndreaRun OCR WC
[heading size=4 style=underline]Trends en ontwikkelingen[/heading]De groei van obstaclerunning en de verhoudingsgewijze toename van het aantal deelnemende vrouwen heeft in mijn ogen met een aantal ontwikkelingen te maken.

Kinderlijk spel en teamwork
Voor mij begon het zoals voor velen: kinderlijke nieuwsgierigheid. Hoe lang was het eigenlijk al geleden dat ik smerig van de modder thuis kwam? Of in alles klauterde wat ik tegen kwam? Of over de grond lag te rollen? Het zijn hele natuurlijke bewegingen, maar hoe ouder we worden, hoe meer we vergeten ‘kind te zijn’.  Obstaclerunning vraagt die kinderlijke vaardigheden, alleen dan met een volwassen inslag: kracht, inzicht techniek, uithoudingsvermogen.
Tel daarbij op het teamwork onderling en je beleeft een geweldige ervaring. Teamwork? Ja want bij veel hindernissen heb je hulp nodig om er overheen te komen. Ook als je er doorheen zit, of niet durft, word je van alle kanten geholpen om toch maar die hindernissen en jezelf te overwinnen. Is het het onbevangen kinderlijke spel waar we naar (terug) verlangen?RunAndreaRun OCR WC
Comfortzone
Ik schaar mezelf tot de groep ‘meer-gedreven-obstaclerunners’. Zelfs zo gedreven dat ik afgelopen jaar op het WK OCR stond en ook komend jaar hier weer aan deel wil nemen. Voor mij zit er dus een belangrijk element van prestatie bij. Ik wil mezelf (ook in andere sporten) steeds verbeteren, sneller worden, grenzen verleggen, moeilijkere hindernissen nailen, etc. Ik moet het dus regelmatig buiten mijn eigen comfortzone zoeken. Dat is spannend vooraf, maar vervolgens kickt die endorfine in als je gefinisht bent en alle hindernissen gehaald hebt in een mooie tijd! Raakt dit niet het leven van onze verre voorouders, die zich in de natuur staande moesten houden? Het was eten of gegeten worden en overleven in de wildernis. Het lichaam was het instrument waarmee je moest zien te overleven en regelmatig werden en geest lichaam getest. Dat buiten de comfortzone is een mechanisme om steeds boven jezelf en anderen te excelleren; de sterksten overleven.
RunAndreaRun OCR WC
Beleving
Een derde ontwikkeling die ik de laatste jaren zie is dat beleving steeds belangrijker wordt bij evenementen. Het rondje hardlopen is al niet meer voldoende, het moet opgeleukt worden met activiteiten voor het hele gezin, thema’s, een hardlopersmarkt, een bijzondere locatie, noem maar op. Organisaties willen deelnemers een unieke ervaring meegeven en naast obstacleruns vliegen ook de kerstmanruns, colorruns, electric runs, zombieruns, you name it, ons om de oren. De (social) media hebben hier een belangrijke rol in en ook de commerciële markt doet hierbij een duit in het zakje. Beleving is geld: men is best bereid een flink bedrag neer te leggen voor een onvergetelijke dag.

Strong is the new skinny
Een trend die ik onder vrouwen zie en eigenlijk door de fashionwereld in gang is gezet, is het ons afzetten tegen het ultradunne (slappe) modellenlijfje. Was slank jarenlang een must, tegenwoordig vinden veel vrouwen het belangrijk om gezond te zijn. Daar hoort ook een sterk lijf bij. Dan heb ik het niet over het lijf van een bodybuilder, maar het is toch fijn dat je zonder problemen de zware boodschappen zelf van de auto naar de voorraadkast kan tillen. Strong is the new skinny hoor, maar zie ik vooral steeds meer om me heen. Wij vrouwen willen weerbaarder en onafhankelijker zijn. Een soort van tweede emancipatiegolf? En als je dan toch lekker sportief bezig bent, kan het niet uitblijven dat je op zoek gaat naar nieuwe uitdagingen.
RunAndreaRun OCR WC
[heading size=4 style=underline]Oproep![/heading]Voor mijn Weekly Queeste ben ik altijd op zoek naar vragen. Een queeste in een queeste zeg maar. Heb jij een vraag waar je echt niet uitkomt? Wil je weten hoe je sneller kunt worden op een 5 kilometer, hoe je moet toe trainen naar een halve marathon, wat je nu beter wel en niet kan eten in de ochtend voor een wedstrijd, hoe je je het beste kunt kleden bij diverse weersomstandigheden, of je met een kater wel of niet moet gaan hardlopen, wat je doet tegen startkak, hoe je een push up kunt leren of die verrekte double unders? Stuur dan je vraag in! Geen vraag is te gek of te dom. Voor jou ga ik op zoek naar het antwoord. Jouw vraag wordt mijn queeste en voor jou ga ik door water en vuur. Of modder. Voor het antwoord ga ik de strijd aan, het avontuur tegemoet, of ren ik gillend weg. Wie weet zie jij vervolgens jouw vraag mèt mijn antwoord in woord en beeld (o… ooo…) terug op RunAndreaRun.nl! Stuur je vraag in via het contactformulier met als onderwerp “Queeste” en vergeet je naam en mailadres niet.

See you in the mud!

Foto’s: Harm Dommisse

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

error: Content is protected !!